een relevante, goed opgebouwde en vlot geschreven roman

Moedervlekken is aangrijpend op een wrange manier. “De hoop de ander te veranderen door middel van liefde is een van de grote illusies op de wereld.” Dat lijkt de kern van het verhaal te zijn, maar weerhoudt er de personages niet van onvermoeid pogingen daartoe te wagen. Kadoke en zijn moeder, maar ook nevenpersonages, worden diepgaand uitgewerkt, waardoor je kan meegaan in de vreemde wendingen die het verhaal soms neemt. De grenzen van de psychiatrie, de aftakeling van de mens, de worsteling met afkomst en daaraan verbonden rituelen… Grunberg stelt veel vragen, maar komt niet aandraven met pasklare antwoorden. Zo confronteert Grunberg de lezer regelmatig met zijn/haar eigen wereldbeeld, zonder daarbij met het vingertje te wijzen.