atypische Jojo Moyes

De romans van Jojo Moyes zijn erg verschillend van elkaar. Het is daarom ook moeilijk om van een 'typisch Jojo Moyes-verhaal' te spreken. Hoewel ze feelgood schrijft, komen regelmatig ernstige onderwerpen aan bod en sluit haar werk vaak aan bij literaire romans. Wat haar boeken voor mij wel met elkaar verbindt is de humor waarmee de personages in het leven staan. Net dat aspect ontbreekt volledig in Nachtmuziek, waardoor ik de stempel van de auteur maar moeilijk terug vond.


De roman behandelt thema's als rouw, ontrouw en achterdocht. De personages gaan stuk voor stuk gebukt onder problemen die ze zelf nog moeilijk kunnen overzien. Hoewel er licht aan het einde van de tunnel is, en vriendschap ook een belangrijke plaats in het boek krijgt, is het toch het meest neerslachtige boek dat ik van deze auteur gelezen heb. Hierdoor is de ommekeer die een aantal personages in het tweede deel van het verhaal doormaken niet erg realistisch.

De schrijfstijl van Jojo Moyes blijft prettig en het ritme zit doorheen het hele verhaal goed, maar de onrealistische plotwendingen zorgen ervoor dat dit niet mijn favoriete boek van haar is.