Grappig en herkenbaar

The Mum who got her life back geschreven Fiona Gibson was echt een verborgen parel. Toen ik de proefeditie aanvroeg op Netgalley trok de korte inhoud me wel aan. Maar ik moet ook eerlijk toegeven dat ik er niet al te veel van verwachtte. Maar vanaf de eerste paar hoofdstukken werd ik echt verliefd op dit boek.

De titel trok me natuurlijk sowieso aan. Sinds ik moeder geworden ben, zijn boeken over het moederschap toch wel erg aantrekkelijk geworden. En hoewel Nadia’s leefwereld nog jaren van de mijne verwijdert is, kon ik me toch wel in haar schoenen verplaatsen. De zorgen, maar ook de grappige momenten van het moederschap lijken wel universeel te zijn. Nadia wordt geconfronteerd met het lege nest syndroom, nadat haar twee kinderen naar de universiteit zijn vertrokken. Opeens heeft ze zeeën van tijd voor zichzelf en is er ook ruimte voor een nieuwe man in haar leven. Het verhaal wordt vanuit twee verschillende oogpunten vertelt. Langst de ene kant volgen we Nadia, maar we volgen ook Jack, haar nieuwe vriend. Beiden vertellers waren ontzettend sterk en wisten me zonder twijfel te bekoren. De hoofdstukken voelden aan alsof ik met vrienden aan het praten was en zij me een verhaal vertelde.

Naast het verhaal wist vooral de schrijfstijl me te charmeren. Fiona Gibson heeft duidelijk een heel vlotte pen. Ze schrijft gevoelig, grappig en soms ook gewoon erg grappige situaties neer. Het verhaal sleept zich nergens voor, maar gaat ook nergens te snel. Je krijgt meer dan genoeg informatie en tijd om iedereen te leren kennen en de situaties in te schatten. Daarnaast weet Fiona ook echt hoe ze een stad tot leven moet brengen. De manier waarop ze Glasgow beschrijft is erg mooi, maar vooral Barcelona springt van de pagina’s.

Het hele verhaal is best vernieuwend en verfrissend. Het komt niet vaak voor dat het hoofdpersonage van een feel good boek over de vijftig jaar is en toch de romantische hoofdrol krijgt toebedeeld. Nadia is een fantastisch hoofdpersonage. Een zorgzame moeder, die tegelijkertijd toch op haar eigen benen kan staan en keuzes weet te maken die voor haarzelf belangrijk zijn. Zelf in kleine flashbacks zie je dat Nadia in al die jaren moederschap ook rekening heeft gehouden met wat zijzelf belangrijk vond.

Dit verhaal is alles wat het beloofd te zijn. Hartverwarmend en romantisch. Grappig en op momenten zal je echt hardop zitten lachen. Maar er zijn ook diepere en droevige verhaallijnen te vinden. Waardoor het meer is dan zomaar een snel tussendoortje. Ik had nog nooit een boek gelezen van Fiona Gibson, maar ik zal in de toekomst zeker niet twijfelen om nog een boek van haar te lezen!