interessante geschiedenis les! Must read

Korte inhoud

"Opdat we hen niet vergeten. De tijd gaat door, eindeloos en onverschillig, en wanneer mensen mettertijd vergeten, lopen we het risico om terug te vallen."


1950, Wenen. Ian Graham een voormalig oorlogscorrespondent heeft een carrièreswitch gemaakt en gaat nu op jacht naar oorlogsmisdadigers. Samen met zijn collega Tony hebben ze er al heel wat weten op te pakken en laten veroordelen. Momenteel zijn ze op zoek naar Lorelei Vogt, die enkele gruwelijke misdaden gepleegd heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar Lorelei lijk wel van de aardbodem verdwenen te zijn. Voor Graham begint de zoektocht een obsessie te lijken, alsof hij persoonlijke redenen heeft om haar op te sporen.
1942, Engels, Rusland. Nina groeide op onder Stalin’s regime in het barre noorden van Rusland. Ze is gehard door het boerenleven en weet overal haar mannetje te staan. Wanneer ze per toeval een ‘machine’ ziet die kan vliegen wil ze piloot worden. Door haar koppigheid wordt ze toegelaten als vrouw op de vliegbasis en krijgt ze er bovendien ook vlieglessen. Later wordt ze ingezet tijdens de oorlog tegen de Duitsers als Nachthexe.

1946, Boston. De vader van Jordan McBride leert de weduwe Anneliese Weber kennen. Anneliese kwam na de oorlog naar Amerika samen met haar dochtertje Ruth. Na enkele maanden beslissen ze te trouwen en adopteert Jordan’s vader Ruth. Jordan heeft een rijke fantasie en verzint reeds sinds haar jeugd heel wat indianenverhalen zoals haar vader het noemt. Zo verdenkt ze nu ook Anneliese ervan niet te zijn wie ze is. Maar al snel wordt hiervan het tegendeel bewezen en bergt Jordan haar jaloersheid tegenover haar stiefmoeder op. Anneliese zelf probeert alles om zich in te burgeren in de Amerikaanse samenleving en wordt voor Jordan de beste stiefmoeder die ze zich maar kan wensen.
Conclusie
Kate Quinn is een Amerikaanse auteur die gekend is voor haar boeken over historisch fictie. De Jaagster is haar tweede roman die over de geschiedenis van Europa tijdens de twintigste eeuw gaat. In haar werk komen vaak minder gekende elementen uit de geschiedenis aan bod.

In De Jaagster zal Kate de periode net na de Tweede Wereldoorlog onder de loep nemen. Een nogal onzekere en woelige periode waarin men op zoek ging naar gerechtigheid die gepaard ging naar de drang om oorlogsmisdadigers op te sporen. Op een wel doordachte manier vertelt ze het verhaal van drie vrouwen: Jordan, Anneliese en Nina. Dit vanuit drie verschillende perspectieven: Ian, Nina en Jordan. Opvallend is dus dat geen van de perspectieven deze van Anneliese omvat, wat je wel zou verwachten, gezien zij toch wel een van de vrouwelijke hoofdrolspeelsters van het verhaal is. Maar door Ian aan het woord te laten krijgt het geheel een extra dimensie.

Kate heeft een meeslepende schrijfstijl, hoewel de plot voorspelbaar is en je al van het begin weet wie Lorelei Vogt is, blijf je als lezer tot de laatste pagina geboeid verder lezen. Het boek vermengd fictie met non-fictie. In dit genre ben ik toch wel steeds extra kritisch: de feiten moeten kloppen anders bevalt het boek mij niet. Gelukkig is de auteur hier met glans in geslaagd, tot het kleinste detail klopt alles (leuk weetje: zelfs de bruidswinkel die in het boek voorkomt is een bestaande winkel in Boston). Er komen ook thema’s aan bod over de Tweede Wereldoorlog die minder gekend zijn bij ons, zoals de nachthexen (Duitse naam voor de 588e nachtbommenwerpers-regiment van Taman, een eenheid van de voormalige Sovjet-Unie) en de verblijfplaatsen van de oorlogsmisdadigers in Amerika na de Tweede Wereldoorlog. Zo was vaak niet geweten bij de Amerikaanse burgers dat hun brave buurman geen huisvader was maar een ondergedoken ex-Nazi. Wanneer dit aan het licht kwam waren velen verrast.
Het boek bevat wel heel wat toevalligheden om het verhaal te doen kloppen waardoor het geheel af en toe ongeloofwaardig overkwam, zo had Jordan al redelijk snel een vermoeden hoe de vork in de steel zat en overkwam haar niets, maar andere personages die wantrouwig werden kwamen er niet heelhuids vanaf. Dit vond ik toch een beetje jammer, gezien al de rest dan wel zeer goed uitgewerkt is.

Ik heb zeker genoten van deze boeiende geschiedenisles en ben van plan de andere boeken van Kate Quinn ook te lezen. Het is een aangename manier om iets bij te leren. Van mij krijgt het boek vier verdiende sterren.