een echte pageturner

Harlan Coben, heeft reeds tal van grote Amerikaanse thrillerprijzen gewonnen en ik had nog nooit een boek gelezen van hem, shame on me. Vol spanning en hoge verwachtingen ben ik aan ‘Laat niet los’ begonnen.

Kort inhoud

Nap en zijn tweelingbroer Leo zijn laatstejaars studenten aan de middelbare school van Westbridge, New Jersey. Beiden hebben een vriendinnetje en ze gaan een mooie toekomst tegemoet. Maar dan slaat het noodlot toe, Leo en zijn vriendin Diana worden dood teruggevonden naast een treinspoor. Was dit zelfmoord? Of zijn de tieners onder invloed van drank, drugs, etc… verongelukt? Op hetzelfde ogenblik verdwijnt ook Maura, Nap’s vriendin. Heeft het een met het ander te maken? Het heeft Nap nooit los gelaten. En nu zeker niet, vijftien jaar later worden Maura’s vingerafdrukken gevonden op de plaats waar een politie agent vermoord werd. Nap gaat onmiddellijk op onderzoek uit, en stuit al snel op tal van leugens en geheimen. Zijn tweelingbroer Leo, wie hij dacht goed te kennen, bleek dan toch veel voor hem verborgen te hebben gehouden. Steeds meer onthullen de geheimen zich. Tijdens zijn onderzoek wordt hij bijgestaan door zijn mentor en vader van de overleden Diana, Augie.

Conclusie

Het verhaal kent verschillende gecompliceerde plotwendingen, wat ervoor zorgt dat je het niet kan opzij leggen. Een echte pageturner dus waar de spanning bijna constant aanwezig is. Tijdens het lezen neemt het aantal vragen in een stijgend tempo toe. Waar is Maura? Was het zelfmoord? Wat gebeurde er op de oude basis? Wat ik echter een beetje miste toen het boek uit was, is dat niet al mijn vragen werden beantwoord, zoals hoe Rex en Maura elkaar teruggevonden hebben, waar Nap’s moeder is, … maar misschien was dit wel de bedoeling van de auteur?
Het verhaal wordt vooral verteld door Nap die aan zijn broer Leo de voortgang van zijn onderzoek verteld (in het ik-perspectief). Hierdoor leef je je als lezer volledig in in Nap’s wereld, ook de verschillende personages leer je kennen vanuit zijn perspectief.
Opvallend is het contrast tussen het puber en volwassen zijn. Hoe je de wereld als puber anders ziet dan als volwassene, je gaat dingen op een andere manier interpreteren en er ook zo naar handelen. Meermaals wordt dit aangehaald in het verhaal.
Hoewel de auteur eenvoudige taal gebruikt, kon ik me alles goed voorstellen net als in een film. Het taalgebruik van de auteur is eenvoudig, maar het verhaal zelf zorgt ervoor dat het boek de moeite is om het te lezen.
Het verhaal boeide van de eerste tot de laatste pagina en daarom een dik verdiende 4 sterren.