Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Van een saaie kleurrijkheid

Silvia Arntz 05 juni 2017
Lichte jaren is het eerste deel van de vierdelige Cazalet kronieken. Dit eerste deel speelt zich af in het Interbellum met de dreigende WOII op de achtergrond. Deze dreiging wordt meer voelbaar naarmate het boek vordert.

Eind jaren 30 brengen de leden van de familie Cazalet hun zomers vlak buiten Londen door. Eén voor één worden de drie generaties familieleden uitgebreid aan de lezer voorgesteld. We leren hun diepste gedachten kennen. Al worden deze niet met de anderen gedeeld. Door deze geheimzinnige geslotenheid lijkt het een onbekommerd, gezellig samenzijn. Maar met name door de gedachten van de kinderen merken we dat dit voornamelijk schijn is en dat vrijwel ieder individu zijn eigen gevecht te strijden heeft.

En dat is direct waar Jane Howard in uitblinkt. Het uitgebreid beschrijven van de hersenspinsels van met name de kinderen. Deze beschrijvingen zorgen voor een goed tijdsbeeld van deze elitaire groep. De taakverdeling tussen mannen en vrouwen is duidelijk. Mannen begeven zich in het zakenleven in de Britse hoofdstad. Vrouwen zorgen voor de kinderen en sturen de grote schare huishoudpersoneel aan. De kinderen vermaken zich op het landgoed. Ook hier een onderscheid tussen de jongens en de meisjes. Dit alles wordt zeer nauwkeurig beschreven. In bloemrijke bewoordingen met een zeer gedetailleerde blik voor kleuren. Ook de omgeving wordt zo levendig in woorden gebracht dat je je soms één van de Cazalets voelt.

In het begin van het verhaal is het even wennen aan de enorme hoeveelheid personages die in het verhaal voorkomen. Een stamboom achter de hand is dan handig. Echter, naarmate de karakters worden uitgediept wordt deze personages bekenden van de lezer. Voorkeuren en antipathieën zijn het gevolg. Die naarmate het verhaal vordert overigens net zo makkelijk wisselen.

Genoeg ingrediënten voor een goede basis. En dat is precies wat dit deel is, een goede basis. Hopelijk als opmaat voor wat meer spektakel in het volgende deel. De, soms toch wat saaie, taaie, uitgebreide beschrijvingen maken dat het niet altijd makkelijk is in het verhaal te komen, maar als je er als lezer eenmaal weer in zit valt het niet meer weg te leggen.
2

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Silvia Arntz