Carron zet je als vanouds op het verkeerde been

De angst slaat toe als Norah merkt dat ze niet alleen in huis is. In de douche vindt ze een bebloed mes, en aan het bedje van haar zoontje Abe hangt een briefje met de tekst: ‘Jij bestaat niet!’ Bovendien ligt hij omgedraaid in zijn bedje en ligt er een overtrek met een doodshoofdprint. Norah is bang maar tegelijkertijd ook woedend. Is dit de volgende streek van haar stiefzoon, of is het iemand anders die Norah de stuipen op het lijf wil jagen? Wie wil Norah wegpesten en waarom doet iemand dit überhaupt?

Sterre Carron (1957) is een Vlaamse schrijfster van thrillers. Carron had in haar jeugd al belangstelling voor criminologie maar belandde uiteindelijk in een opleiding tot vroedvrouw. Ze werkte enkele jaren in Rwanda en het toenmalig Zaïre voor Artsen zonder Grenzen. Bij haar terugkomst in België werkte ze een tijd in het Instituut voor Tropische geneeskunde. Carron haar thrillers draaien rond Rani Diaz, een koppige, gevoelige hoofdinspecteur en haar collega Bert Simons. In 2013 debuteerde ze met ‘Mara’, het eerste boek uit deze reeks. ‘Amla’ is alweer het twaalfde deel in de Rani Diaz reeks.

In ‘Amla’ neemt Sterre Carron ons nogmaals mee in de wereld van Rani Diaz. Er is een gewelddadige overval gepleegd waarbij een baby zwaar mishandeld is. Dit gaat Rani niet in de koude kleren zitten. Wie is de dader en waarom deze laffe daad? Rani gaat samen met haar team op onderzoek uit. Maar terwijl ze nog bezig zijn de overval op te lossen komt er alweer een volgende melding binnen. De gebeurtenissen volgen elkaar in hoog tempo op. Ook nu duiken we weer in het privéleven van deze krachtige politievrouw, we leren haar steeds beter kennen.
Vanaf het begin sleept Carron ons mee in een gruwelijk spannend en op sommige momenten zelfs luguber verhaal. ‘Amla’ is wederom een pittige thriller met een heftig tintje.

‘Weet je hoelang het duurt voor je verzuipt?’ Ze keek hem vol afgrijzen aan, kroop dan van hem weg en strekte haar arm uit naar haar zoontje. Een ijzeren staaf kwam met een kracht op haar arm terecht, waardoor ze zo hard op haar tanden beet dat een van haar kiezen brak. Ze spuwde het stuk tand uit en kermde. ‘Hoe zit het? Werk je mee?’ Ze was duizelig door de pijn en kon niet meteen antwoorden. ’Je hebt een keus. Ofwel werk je mee ofwel word je een toeschouwer. Benieuwd hoe goed je zoontje kan zwemmen…’

De schrijfstijl is zeer toegankelijk en het verhaal is vlot geschreven. Korte hoofdstukken, een eenvoudige zinsopbouw zonder moeilijke woorden, net als in haar andere thrillers. Carron heeft een goed uitgedacht plot met onverwachte wendingen op papier gezet. Wendingen die ervoor zorgen dat we steeds op het verkeerde been worden gezet. Langzamerhand komen alle losse eindjes bij elkaar, om te eindigen in een onverwachts eind.

Sterre Carron, you did it again! Kom maar op met het volgende deel, we wachten vol spanning!
Ik waardeer deze thriller met 4,5*