Intrigerende thriller van internationaal niveau

Handschrift van de duivel vertelt het verhaal van Zina Welter, een talentvol wiskundige, die op zoek gaat naar de geheimen van het oude Voynich manuscript. Dankzij haar voormalig professor Currier komt ze in aanraking met dit in geheimschrift geschreven manuscript. Ze wil een algoritme ontwikkelen waarmee ze de code van het geheimzinnige werk kan kraken. Op een Voynich bijeenkomst in Londen presenteert ze haar plan, waarmee ze direct een aantal andere fanatici enthousiast maakt. Samen met deze gedreven deskundigen maakt ze een reis door heel Europa op zoek naar de waarheid achter het Voynich manuscript. Terwijl ze dichterbij de waarheid komen, begint ze zelf steeds meer te vrezen voor haar eigen veiligheid.

Na het succes van zijn debuut Versleuteld is Donald Nolet wederom met een intelligente thriller voor de dag gekomen. Nolet won in 2014 voor Versleuteld zowel de Gouden Strop als de Schaduwprijs voor de beste thriller van 2014. De verwachtingen voor zijn tweede boek zijn logischerwijs hooggespannen. Heeft hij met Handschrift van de duivel deze hoge verwachtingen waar kunnen maken?

Het antwoord op deze vraag is kort. Ja. Nolet heeft de verwachtingen waar kunnen maken en heeft opnieuw een intelligente thriller van hoog niveau afgeleverd. Door de combinatie van geschiedenis en spanning leg je gauw de link met het werk van Dan Brown. Nolet heeft voor dit verhaal grondig onderzoek verricht, wat ook duidelijk te merken is. Het verhaal wisselt tussen het heden en het verleden, waarin het verleden dieper wordt ingegaan op de herkomst van het Voynich manuscript.

Hiermee zijn we meteen aangekomen bij het enige minpunt van Handschrift van de duivel. Deze wisseling tussen het heden en verleden werkt soms als een soort ruis op de lijn. Geschiedkundig is het interessant, op sommige momenten ook spannend, om te lezen over het verleden van het manuscript. Echter het haalt de vaart uit het verhaal van het heden, de plek waar de belangrijkste gebeurtenissen plaatsvinden. De verhalen uit het verleden voegen wel degelijk wat toe aan het geheel, maar de terugblikken hadden in mindere mate aanwezig mogen zijn.

Ondanks dit kleine minpunt heeft Nolet het gepresteerd om een intrigerende, vlotte thriller te schrijven. De gedetailleerde manier van schrijven is perfect toegepast. De omgeving komt tot leven, maar het wordt niet te pas en te onpas gebruikt. De vaart blijft aanwezig. Naarmate het verhaal dichterbij het einde komt, ben je bang dat dit alleen maar teleur kan stellen. Het tegendeel is echter waar.

Nolet bewijst met Handschrift van de duivel dat thrillers van Nederlandse makelij onverdiend te weinig aandacht krijgen. Dit boek past zonder meer tussen de hedendaagse internationale bestsellers en daar hoort het ook met recht te staan.