net zo goed en sterk als het eerste boek over Sam Porter

J.D. Parker is een Amerikaanse internationale bestseller auteur. Zijn debuut, Forsaken, was finalist voor een Bram Stoker Award in 2014. Het vijfde meisje is zijn tweede boek dat gaat over rechercheur Sam Porter en begint zoals het in Horen, zien, zwijgen eindigde: super sterk.

Sam blijft ondanks de inmengeling van de FBI op zoek naar de moordenaar van het vierde aapje. Dan vinden ze een meisje onder het ijs, gekleed in de kleren van een ander vermist meisje. Is de moordenaar die Sam zo graag wil vinden verder gegaan met zijn missie, of is er een nieuwe moordenaar actief? Hoe dan ook, de tijd dringt en Sam en zijn team zetten alles op alles om de dader op te sporen voor er een volgende slachtoffer valt. J.D. Barker sleept de lezer direct weer het verhaal in. Met de personages, Sam, Nash en Claire, is er direct weer een band en word je door hen moeiteloos meegenomen op sleeptouw.

'Je wilt even kijken, zei een stem in zijn achterhoofd. Even vlug naar binnen en dan weer wegwezen. Baat het niet, dan schaadt het niet. Geen hond komt er ooit achter.'

Het vijfde meisje is van begin tot het einde onmogelijk weg te leggen. J.D. Barker heeft een meeslepende schrijfstijl en weet onverwachte twists in het boek aan te brengen die de lezer versteld doen staan. Toch is het verhaal niet ongeloofwaardig waardoor het boek nog beter en spannender wordt. J.D. Barker heeft ervoor gezorgt dat de spanningsboog niet continu gespannen staat, maar heeft ook bepaalde rustmomenten in het boek aangebracht waarbij er vrij vaak grappige situaties ontstaan tussen de verschillende personages.

'Als ik je dat laat afspelen, ga je zingen, en dan ga ik zingen, en dan gebeurt er iets magisch tussen ons, en als het dan afgelopen is, wordt het een beetje ongemakkelijk. Ik ben nog niet zover dat ik samen met jou kan meezingen met Neil Diamand. Dat is een grote stap. Je rijdt nog niet lang genoeg met me mee.'

Vrijwel elk hoofdstuk is er een ander personage aan het woord waardoor je het verhaal beleeft vanuit verschillende oogpunten, dit geeft meer inzicht in de zoektocht naar Anson Bishop en naar de nieuwe vermissing van verschillende meisjes. Ook is er, net als in Horen, zien, zwijgen weer een inkijkje in het hoofd van de dader, waardoor dit personage op sommige momenten zelfs sympathie op weet te wekken. Eigenlijk is er maar één minpunt: op sommige vlakken klopt het boek feitelijk niet, en dit zal mensen die meer over deze onderwerpen weten kunnen irriteren. Uiteindelijk is het boek goed genoeg om dit over het hoofd te zien, maar toch blijft het op de achtergrond spelen. Waar Horen, zien, zwijgen met een kleine cliffhanger eindigde, is het einde van Het vijfde meisje echt verrassend en stopt het met een enorme cliffhanger. Hopen dus dat J.D. Barker deel 3 over Sam Porter snel af heeft.

Deze recensie verscheen eerder op vrouwenthriller.nl