Boeiende 'kruip-in-de-huid-van' iemand in een aparte positie in een andere tijd

Hoe gedachtes van de vouw van James Cook geweest zouden kunnen zijn geweest: met brieven en tussen-neus-en-lippen de beschrijving van het dagelijks leven in de 18e eeuw. Het leven loopt en sommige dingen gebeuren gewoon. De setting van de vrouw is heel anders dan de meesten van ons nu, maar haar levensthema's zijn universeel.

Mooi verteld ( voorgelezen door de schrijfster zelf) en uitgebreid te volgen is: de gedachtegang, de beschouwing, de zorgen het piekeren, de tegenvallers het verlangen, verborgen opstandigheid en vooral berusting. Het gemis van echt delen met een ander mens.
Het krijgen, en soms ook verliezen, van kinderen, is naast de gevolgen van het zijn van de vrouw van een belangrijke kapitein die lange reizen maakt, een belangrijk thema.

Aan het eind is het duidelijk voor Elisabeth. Het gaat niet om het verdriet als iemand overleden is, het gaat om dat diegene er geweest is, en mogelijk ergens van genoten heeft, iets (moois) gedaan heeft, de herinnering, er deel van hebben uitgemaakt. Een mens die deel heeft genomen aan het leven.