Indringend en hartverscheurend

Het begint met een briefje op de deurmat. Geschreven door een vriend van haar ouders. Zij is veertien, hij is zesenveertig.
Wat volgt is een prachtig, beklemmend geschreven verhaal met af en toe juweeltjes van zinnen.
“Er kwam iemand een antwoord aanwaaien”
“Mijn moeder nam me mee naar de huisarts, achterop de fiets en ik kreeg er in gedachten vlechtjes van”
De man wordt niet tegengehouden door eigen gezond verstand en hij stond ook niet vooraan in de rij toen mededogen werd uitgedeeld. Hij komt bijvoorbeeld nog steeds, zonder dit haar te melden, bij haar ouders op bezoek nadat hij al een heimelijke relatie met het meisje heeft.
Het meisje is te jong, te kwetsbaar. Haar schoolleven vervaagt, haar gezondheid vervaagt, er is alleen de man. Zij verliest zich in hem.
Haar ouders merken af en toe iets aan haar, maar ze weet ze elke keer om de tuin te leiden, tot het haar opbreekt. Het liefst wil ze de klok terugdraaien, weer dat onbezorgde schoolmeisje zijn. Maar kan dat nog wel?

Met Muijs heb ik ervaren als een hartverscheurend, indringend verhaal over een onmogelijke relatie. Sommigen zullen het misschien een liefde noemen.