Toch beter Dwaalvuur eerst lezen.

Ninja Paap-Luijten schreef met Aardeslang een tweede kortverhaal in haar reeks De Elementen van Akiran.

In streken waar de wet van het zwaard geldt, is Tulin voor sommigen hun laatste hoop. Als er een beroep op hem wordt gedaan kan Akiran niets anders doen dan te volgen. Wezens die om hulp vragen, een monster dat op de loer ligt en een mysterieuze vrouw komen op zijn pad. Akiran moet razendsnel leren waartoe hij zelf in staat is.

Er wordt vermeld dat het verhaal apart te lezen is, maar voor de beleving van het verhaal, is het toch aangeraden om Dwaalvuur al gelezen te hebben.

Er worden op korte tijd toch een paar aparte wezens geïntroduceerd. Die worden zodanig omschreven dat je ze als het ware voor je ogen ziet verschijnen. Elk met hun eigen bijzonderheden en drijfveren.

De karakters van de personages zijn mooi uitgewerkt. Elk met hun zwaktes, maar ook met hun sterke punten. Het twijfelen van Akiran en de hardheid van Tulin zorgen voor de balans in het verhaal.

Het slot sluit het verhaal wel af, maar je merkt of hoopt, dat er nog verhalen zullen bijkomen.

Conclusie
Een spannend kortverhaal met zeer aparte wezens. Alhoewel het apart leesbaar is is het aangeraden om toch het vorig verhaal, Dwaalvuur, ook gelezen te hebben.