Veel actie, weinig over Joona’s persoonlijkheid

“Jager” is het zesde deel in de serie over rechercheur Joona Linna van Lars Kepler, pseudoniem van het Zweedse echtpaar Alexander Ahndoril en Alexandra Coelho Ahndoril.

Het boek begint met een geheimzinnige proloog over een dronkenman die in het zwembad van een villa urineert en iets eigenaardigs waarneemt. [“Zijn wazige brein probeert te begrijpen wat hij zojuist heeft gezien.”] Een briljant detail dat later in het boek bijdraagt aan de ontknoping. De eerste hoofdstukken zijn meteen vol spanning als de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken op een professionele wijze vermoord wordt. De Zweedse veiligheidsdienst Säpo vermoedt dat het om een terroristische aanslag gaat en doet er alles aan om deze zaak in de doofpot te stoppen. Säpo commissaris Saga Bauer wil dat Joona Linna, die al twee jaar in de Kumla gevangenis doorbrengt vanwege zijn acties tijdens een vorige zaak, haar helpt deze zaak op te lossen. Gaat het hier wel om een terroristische aanslag? Waarom heeft de dader een getuige in leven gelaten?

In een andere verhaallijn verheugt celebrity chef-kok Rex Müller zich erop dat zijn zoon Sammy bij hem komt logeren. Rex heeft een moeizame relatie met Sammy, maar wil er alles aan doen om deze te verbeteren. Dan wordt Rex verdachte in het moordonderzoek. Er vallen meer slachtoffers. Het enige dat hen verbindt is een kinderliedje dat ze horen voordat de moordenaar toeslaat.

[“Ten little rabbits, all dressed in white
Tried to go to Heaven on the end of a kite
Kite string got broken, down they all fell
Instead of going to Heaven, they went to…
Nine little rabbits, all dressed in white
Tried to go to Heaven on…”]

Aanvankelijk lijken verschillende verhaallijnen niet bij te dragen tot de ontwikkeling van de plot, maar niets is minder waar. Langzaam worden er steeds meer feiten onthuld en vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Wel is er relatief veel aandacht voor een doodlopende verhaallijn.

Op ongeveer drie vierde deel van het boek is de moordenaar voor de lezer bekend. Dat is niet erg omdat een deel van het resterende verhaal vanuit het perspectief van de moordenaar verteld kan worden. Dat geeft de lezer een inkijkje in het hoofd van de dader.

Helaas zit er weinig diepgang of ontwikkeling in de personages van Joona en Saga. De fans zullen deze personages wel kennen uit de voorgaande delen, maar wellicht vraagt de lezer zich af hoe het nu echt met Joona gaat. In “Jager” lijkt zijn rol vooral bedoeld om de zaak op te lossen zonder dat de lezer te weten komt wat er in zijn hoofd speelt. De auteurs vertellen weinig over zijn gevoelens. Er is weinig persoonlijke interactie tussen Joona en Saga. Ze werken samen aan de zaak, maar in feite doen ze dat los van elkaar. Daar was meer uit te halen.

Het boek is van begin tot einde spannend, goed opgebouwd, veel actie en leest als een trein. De epiloog eindigt met een cliffhanger die de lezer verward achterlaat en nieuwsgierig maakt naar het zevende deel over Joona Linna. Hopelijk gaat dit deel dan ook weer wat meer over Joona persoonlijk.