In een ruk uitgelezen.

Allereerst wil ik opmerken dat op alle websites vermeld staat dat de hoofdpersoon in dit boek Ezra heet. Dat is niet het geval. De hoofdpersoon heet Leon. Het boek begint als Leon al 27 jaar in een inrichting opgenomen is. Hij denkt dan terug aan zijn leven. In zijn jeugd heeft hij 2 trauma´s opgelopen. Elsie die door een noodlottig ongeval in een inrichting terecht komt en zijn moeder die overlijdt als Leon 12 jaar oud is. Leon bezocht Elsie iedere week. Hij voelt zich schuldig tegenover Elsie. De eenzaamheid en het schuldgevoel worden door Jan Vantoortelboom in een vlot leesbare stijl duidelijk gemaakt. Korte hoofdstukken heeft dit boek en bevat slechts 144 bladzijden. Toch wist de auteur mij van begin tot eind te boeien en werd mij duidelijk wat de eenzaamheid en de emotieloze (voor de buitenwereld) Leon tot zijn daden bewogen heeft. Je voelt door het hele boek heen dat er iets te gebeuren staat. Je wilt weten wat. Kan Leon zich uiteindelijk toch met iemand anders verbinden? Ik heb enorm genoten van dit boek en als ik de kans had gehad las ik het in een ruk uit. Nu heb ik het binnen 24 uur uitgelezen. Een aanrader. Niet voor iemand die van actie in een boek houdt, meer een boek voor iemand die graag in het hoofd van een ander wil kruipen en wil begrijpen waarom iemand een bepaalde beslissing neemt. Voor mij duidelijk een boek van een auteur waar ik meer van wil lezen.