"Dan zal ik de zwaan spelen. En sterven in muziek"

De titel van mijn recensie is een quote van Shakespeare van Othello, maar staat ook als quote in dit boek. En ik vind deze er zo knap bij passen, dat ik besloten heb dat ze ook dienst mag doen als titel van mijn recensie.

Japin heeft hier een goed verhaal neergeschreven over het mysterie rondt de dood van Tsjaikovski. Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Kolja en brieven van Modest, de broer van de allombekende componist.

De auteur heeft het verhaal op een leuke manier geschreven, die ervoor zorgt dat als lezer het heel aangenaam is om het verhaal te lezen en te volgen. Alleen vond ik het zonde dat je op geen enkel moment echt meegesleept werd in het verhaal. Het verhaal kon me niet echt raken, en ik heb het ook op een redelijk afstandelijk gevoel gelezen. Het was wel goed geschreven, dat het makkelijk was om in dit boek te lezen en te blijven lezen. Het is geen boek waar je echt moeite moet in stoppen om intensief te willen volgen.

De karakters zijn goed uitgeschreven, en je kan goed de evolutie volgen van Kolja en Modest, en de relaties die tussen de verschillende personages ontstaan.

Een boek dat zeker wel eens de moeite waard is om gelezen te worden op een druilige dag!