Lezersrecensie
Vier vertalers!
In 1987 las ik The Stand voor het eerst. Dat was toen nog de ingekorte, Amerikaanse versie. Ik las het achter elkaar uit. En toen ik het uit had, begon ik opnieuw op bladzijde één en las het nog een keer! Dat was me nog nooit gebeurd. Ik had alle tijd, want ik zat op een langzaam schip in de Indische Oceaan met niets anders te doen.
Het boek verscheen in 1984 in een Nederlandse vertaling door Annelies van Dijk. Dat was een vertaling van die verkorte Amerikaanse uitgave en die werd voor de Nederlandse uitgave ook nog weer eens ingekort. Dat gebeurt vaker en dat kan ook best; als je dat goed en vakkundig doet, merkt de lezer daar niets van. In elk boek zit voldoende "vulling" - om niet te zeggen ballast - die zonder bezwaar kan worden weggelaten. Dat is puur werk voor de vertaler; die moet al lezend en vertalend beslissen wat gemist kan worden. Een uitgever kan je daar niet of nauwelijks in raden.
In 1991 kreeg ik van Luitingh het verzoek om mee te werken aan de vertaling van de onverkorte uitgave. Dat was een hele klus en daarom deed ik dat niet alleen, maar samen met drie andere vertalers. Ik had wel de eindredactie, dat wil zeggen: alle delen kwamen bij mij en ik voegde ze naadloos samen.
Maar lees ik ergens een recensie van het boek, dan zie ik altijd alleen maar mijn naam vermeld staan als vertaler en dat vind ik niet juist. Die andere drie uitstekende vertalers hadden een even groot aandeel in het karwei. Die drie vertalers waren: Jacques Meerman, Paul Zickhardt en Hans Lepel. Dat mag wel eens gezegd worden, vind ik.
Wat het Boek zelf betreft: ik vind het ook nog altijd een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen. Het verhaal bleef me toen heel lang bij en het staat ook nu nog altijd heel dicht bij me. Misschien ga ik het een dezer dagen wel weer eens lezen. Een intrigerend boek waar je eindeloos over kunt blijven fantaseren. Stephen King vind het zelf bij lange na niet zijn beste werk. Ik wel. En iemand zei het hier: het is tijdloos. Ja, ook na bijna veertig jaar nog altijd een aanrader.
Het boek verscheen in 1984 in een Nederlandse vertaling door Annelies van Dijk. Dat was een vertaling van die verkorte Amerikaanse uitgave en die werd voor de Nederlandse uitgave ook nog weer eens ingekort. Dat gebeurt vaker en dat kan ook best; als je dat goed en vakkundig doet, merkt de lezer daar niets van. In elk boek zit voldoende "vulling" - om niet te zeggen ballast - die zonder bezwaar kan worden weggelaten. Dat is puur werk voor de vertaler; die moet al lezend en vertalend beslissen wat gemist kan worden. Een uitgever kan je daar niet of nauwelijks in raden.
In 1991 kreeg ik van Luitingh het verzoek om mee te werken aan de vertaling van de onverkorte uitgave. Dat was een hele klus en daarom deed ik dat niet alleen, maar samen met drie andere vertalers. Ik had wel de eindredactie, dat wil zeggen: alle delen kwamen bij mij en ik voegde ze naadloos samen.
Maar lees ik ergens een recensie van het boek, dan zie ik altijd alleen maar mijn naam vermeld staan als vertaler en dat vind ik niet juist. Die andere drie uitstekende vertalers hadden een even groot aandeel in het karwei. Die drie vertalers waren: Jacques Meerman, Paul Zickhardt en Hans Lepel. Dat mag wel eens gezegd worden, vind ik.
Wat het Boek zelf betreft: ik vind het ook nog altijd een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen. Het verhaal bleef me toen heel lang bij en het staat ook nu nog altijd heel dicht bij me. Misschien ga ik het een dezer dagen wel weer eens lezen. Een intrigerend boek waar je eindeloos over kunt blijven fantaseren. Stephen King vind het zelf bij lange na niet zijn beste werk. Ik wel. En iemand zei het hier: het is tijdloos. Ja, ook na bijna veertig jaar nog altijd een aanrader.
8
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Theo Horsten
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
