Goed, maar niet zo goed

Het gonsde al een tijdje rondom dit boek. Het zou de nieuwe Gone girl zijn, het zou verkooprecords breken en de beroemde schrijvers buitelen over elkaar heen om te zeggen hoe geweldig dit boek is. Voor mij een reden om huiverig te zijn, omdat gehypte boeken ook vaak erg kunnen tegenvallen. Zo niet met Het meisje in de trein van de Britse schrijfster Paula Hawkins. Een absolute aanrader, zij het om andere redenen dan menigeen verkondigt.


Mocht je een recensie van het boek lezen (naast deze aanbeveling uiteraard) zal het opvallen dat Jan en allemaal oreert over de onbetrouwbare verteller. Ook al begrijp ik waar die gedachte vandaan komt, dan nog vind ik het zelf wat overdreven. De drie hoofdpersonen die het verhaal vertellen zijn inderdaad weliswaar niet de meest labiele figuren, maar onbetrouwbaar vond ik het evenmin. Als ik het al iets moest vinden zou ik het realistisch noemen.

Wat voor mij de grote kracht van Het meisje in de trein is, is dat je als lezer steeds meer de put in wordt getrokken. Heel langzaam als een trein, dendert dit verhaal af op een ramp en als lezer heb je niets anders te doen dan te zitten, kijken en ervaren waar het naar toe gaat. Daarnaast is Paula Hawkins een erg goede schrijfster die wat mij betreft eindelijk succesvol de wetten van een thriller combineert met die van literatuur. Vrij Nederland heeft helemaal gelijk om dit boek als Thriller van het jaar 2015 uit te roepen.