Iedereen lezen graag

Wat opvalt is dat Paulien Cornelisse behalve cabaretière ook een begenadigd schrijfster is en veel over taal nadenkt. Op de een of andere manier is het altijd grappig en confronterend tegelijk als iemand over de Nederlandse Taal gaat praten en nadenken, omdat de gemiddelde Nederlander dat nooit, of veel te weinig, doet.

Cornelisse stelt willekeurige taal zaken aan de kaak en vraagt zich af hoe dat komt. Waarom er steeds meer Engels in onze taal voorkomt, waar al die slang (straattaal) vandaan komt en waarom we het ineens massaal hebben over ‘sonjabakkeren’ als een nieuw werkwoord. Als je het boek leest valt op dat Nederlands een moeilijke taal is (vandaar dat de Belgen altijd het Nationaal Dictee winnen). Immigranten mogen het er dan moeilijk mee hebben, de gemiddelde Nederlander maakt er ook vaak een potje van. ‘Enigste’, ‘als mij’, en de oprukkende ergernis ‘me auto, me fiets’. Afschuwelijk. Ik ben geen taalpolitie, maar hou wel van taal en daarom is dit boek ook zo leuk. Bovendien stel ik voor dat de regering 16 miljoen exemplaren koopt en dit gratis verstuurd aan iedere inwoner van Nederland. Daar worden we allemaal beter van.