Een hele vooruitgang!

Met dit boek start het tweede grote overkoepelende deel in de reeks, die Jack niet in de samoeraischool volgt, maar erbuiten - in het gevaarlijke Japan.
Op een bepaalde manier is het een soort reboot van de reeks, waarbij Bradford terug naar 0 of start gaat. Het is misschien opgevallen dat Boek 3 nog relatief weinig bijdraagt over het leven in Japan, toch zeker in vergelijking met Boek 1 & 2. Maar als je dacht dat je alles wist, dan kom je verkeerd uit. In het vierde deel komen er nieuwe aspecten van Japan aan het licht, met name dan natuurlijk die van de ninja's. En net zoals Jack begint ook de lezer aan een ontdekkingsreis doorheen het leven van misschien wel een van de bekendste en meest mystieke groepen mensen die ooit geleefd hebben. En het moge duidelijk zijn dat er veel meer over ze te vertellen valt dan dat het gevaarlijke sluipmoordenaars zijn die altijd in het zwart gekleed gaan.
In dit boek wordt ook mijn favoriete personage uit de reeks geïntroduceerd: Miyuki. In een latere review kom ik zeker nog op haar terug, maar hier wil ik ook al een en ander over haar zeggen.
Wat me in de voorbije drie boeken altijd een beetje heeft tegengestaan, of waar ik vond dat er iets miste, was dat er toch wat meer 'actie' tussen de hoofdpersonages had mogen zitten, dat ze elkaar uitdaagden, plaagden en plezier maakten. Alles welbeschouwd is het namelijk zo dat de interactie tussen Jack, Akiko, Yamato, Saburo en al de anderen altijd maar matig is geweest. Zelfs in dit boek, waar Akiko tijdelijk terugkeert, merk je toch erg duidelijk dat Jack en Akiko relatief formeel met elkaar omgaan. Wellicht heeft dat iets te maken met de Japanse omgangsvormen, al wordt er toch ook wel gewag gemaakt van Akiko als iemand die daar zich niet altijd helemaal aan houdt.
Miyuki laat een frisse wind door de boeken waaien. Zij heeft een hele andere manier van doen dan de samoerai uit de eerste drie delen. Dat komt waarschijnlijk wel door haar achtergrond en opvoeding, maar het zit hoe dan ook gewoon in haar manier van doen. Hoe zij en Jack met elkaar omgaan wordt geweldig weergegeven. Eerst kunnen ze elkaar niet luchten of zien, al zal het wel voor iedereen meteen duidelijk zijn dat dat niet zo zal blijven. Het spel dat ze het hele boek door spelen, is een hele kanteling in de personages die Bradford tot nu toe heeft gebruikt, en het is een positieve verandering ook. Miyuki is aangenamer in de omgang, minder stijf, levendiger, energieker... Het zorgt voor een ommekeer in de feel van de reeks, en daar ben ik erg blij om. Het is absoluut een goede zet geweest om haar te introduceren!
8,4/10