Nog een knap prequel

Een ster eraf vanwege de kaft. Op zich is ze niet "lelijk", maar hell, als je de oude kaften van De Grijze Jager gewend bent, vind ik dit uitzicht toch wel een afknapper... Dat was trouwens ook al wel een beetje het geval bij Het Toernooi van Gorlan, maar hier is het heel erg.
Het verhaal op zich is wel weer goed. In tegenstelling tot het vorige deel is dit niet zo'n roadtrip door Araluen waar we allemaal herinneringen ophalen, maar het is nieuw. Hier en daar worden er verwijzingen gemaakt naar de hoofdreeks, en dat is wel plezant. Vooral ook Cassandra - hoe klein haar rol ook is - is leuk om terug te zien, en Gilan zeker ook, als twaalfjarige.
Het enige wat me een beetje tegenvalt, is Halts manier van doen, soms. Als je in het achterhoofd houdt hoeveel ervaring hij heeft, en hoe hij zich in het vorige boek soms toch nog relatief 'groen' gedroeg, dan lijkt het nu wel of hij al jaren in Araluen woont en Grijze Jager is. Hij komt niet veel jonger over dan hoe we hem leren kennen in zijn avonturen met Will. Dat is een beetje vreemd, omdat er nog steeds vijftien jaar tussen zit.
Maar goed, nu niet dat dat zo hard opvalt.
6,5/10