Geen hoogvlieger

Bij het lezen van de titel en achterflap van het boek werd de verwachting gecreeerd van een bloedstollende thriller, een ware pageturner die je door de 72 uur na een onrustwekkende verdwijning meesleurt. Helaas bleef het bij een verwachting.
Het verhaal kabbelt traag maar gestaag verder, zonder echte spannende pieken. Verschillende malen twijfelde ik om te stoppen en het boek aan de kant te leggen, maar telkens werd er juist genoeg verwarring of twijfels opgeworpen waardoor ik toch bleef doorlezen.
Het verhaal is zeer chaotisch opgesteld. Ten eerste wordt het vanuit verschillende (onnodig veel?) personages verteld. Daarnaast is het ook zeer onsamenhangend opgesteld: er worden opeens conclusies genomen of zaken in het onderzoek meegenomen waarbij je als lezer denkt: hoe komt men hier nu toe, wat heeft dit nu met de zaak te maken? Dit laatste neemt naar het einde van het verhaal steeds vaker plaats, waardoor het bij mij persoonlijk overkwam alsof het verhaal zich had vastgereden en er nood was om het weer op de rails te krijgen. Heel verwarrend, maar dit bracht de nodige vraagtekens op om verder te lezen, om uiteindelijk te weten te komen hoe alles nu aan elkaar verbonden zit.
Het greep niet naar de keel van spanning of verhaal.
Op zich dus voldoende om het te willen lezen, maar onvoldoende om een vervolg hierop te willen lezen.