Daan en Nadia.

Daan en Nadia gaat over een jongen (Daan) die er achter komt kanker te hebben en een meisje (Nadia) die een paar dingen heeft meegemaakt en zichzelf snijdt. Ze leren elkaar kennen in het ziekenhuis, waarna ze elkaar geregeld zien. De levens van Daan en Nadia is totaal verschillend: Daan is een jongen die geniet van het leven, hij speelt in een band en is dol op hardlopen, Nadia is een rustig typen zonder vrienden en hobbies. Daan heeft 2 broers en zijn ouders zijn vaak thuis, het is een gezellig gezin, terwijl Nadia enig kind is en haar vader vaak in het buitenland zit. Met haar moeder heeft ze geen goede band dus erg gezellig is het thuis niet. De pagina's van het boek zijn in verschillende grijstinten, Nadia's pagina's worden steeds lichter, die van Daan worden steeds donkerder..

Ik heb onwijs genoten van dit boek. Van Daan weet je al vrij snel alles, terwijl Nadia wat meer een mysterie blijft. Rond de helft van het boek lees je ook niet zo veel over de problemen van Nadia. Ik vind dat Nadia haar gevoelens erg realistisch en goed omschreven zijn. Hierdoor is het af en toe wel een beetje heftig, maar ik denk dat dit wel goed is. Je gaat meer denken over de gevoelens van een persoon die zichzelf beschadigt, en misschien dat je hierdoor in het echt wel anders zult reageren als je iemand tegenkomt met zulke problemen. Ik kon me dan ook goed inleven in Nadia. Daan zijn gevoelens zijn ook erg mooi omschreven, en ik kon me redelijk goed inleven in hem. Het traject en de gevolgen van de bestraling en de chemo werd erg goed omschreven, ik heb er zelfs nog nieuwe dingen van geleerd.

Walraven's schrijfstijl is erg prettig. Er komen geen moeilijke woorden in voor en de zinnen lezen makkelijk weg. Het het is een gevoelig en redelijk heftig boek, maar door Walraven's manier van schrijven is het zeer geschikt voor jongeren en jong volwassenen. Ik denk dat het boek volwassenen wat zal tegenvallen..