Een boek wat je lastig los laat!

"Vijf jaar geleden stortte Rachels wereld in elkaar toen bij een ongeluk haar beste vriend Jimmy overleed en zijzelf gewond raakte. Haar relatie met Matt overleefde de klap niet, ze verhuisde naar Londen en van haard romen is niets terechtgekomen. Nu ziet ze de vriendengroet van vroeger weer voor het eerst bij een etentje omdat haar beste vriendin gaat trouwen. Als ze die avond Jimmy's graf bezoekt, wordt ze overmand door hoofdpijn en raakt buiten bewustzijn. Als ze bijkomt, blijkt haar leven heel anders te zijn dan ze zich herinnert: het ongeluk van vijf jaar geleden is nooit gebeurd, zij en Matt zijn nog bij elkaar, en Jimmy leeft nog... Rachel kan het niet geloven, het is bijna te mooi om waar te zijn. Of is 'bijna' niet het goede woord...?"

De achterkant verklapt al een beetje wat er aan de hand is, maar het boek heeft me onwijs verrast. Ik vond de overgangen van de eerste hoofdstukken erg vervelend, ik raakte er door uit het verhaal en snapte er niets meer van. Het boek bevatte veel losse eindjes; de geluiden en geuren die ze hoort en ruikt, de dingen die ze weet maar niet overeen komen met alles nu ze weer wakker is... Ik vond die losse eindjes eigenlijk erg vervelend, maar was blij dat dit aan het einde werd verklaard, alles werd toen duidelijk en ik snapte de overgangen van de hoofdstukken ook eindelijk. De reden dat alles nadat ze wakker werd opeens zo goed was is eigenlijk een best vervelende reden, en achteraf vroeg ik mezelf nog steeds af of het 'echt' heeft afgespeeld of dat het alleen een droom was. Al met al een erg heftig en triest einde, maar wel een erg mooi einde. Een boek wat je aan het denken zet, en waarna je niet meteen een ander boek pakt omdat je er eerst over na moet denken.