Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Don't think just read!

28 mei 2016
Rode letters ~ Anne Bishop
Rode letters gaat over de 25 jarige Meg. Meg is een cassandra sangue, een bloedprofeet. Dat maakt haar bijzonder en daarom is ze op de vlucht voor mensen die daar misbruik van willen maken. De wereld waarin zij leeft is anders dan de onze. Zo zijn de Anderen de machtigste in de wereld. Zij zijn de baas over de bronnen zoals water. Elke grote stad heeft een stadspark, waar deze Anderen wonen. Lakeside is waar Meg heen gaat. Het stadspark waar de Anderen wonen, gedaantewisselaars en vampieren waar geen wetten van mensen gelden. De baas van het Stadspark is Simon Wolfgard, een gedaantewisselaar van een wolf. Hij zorgt dat Meg een baan krijgt, maar als die ontdekt dat Meg een bloedprofeet is, moet hij een keuze maken. Haar te blijven beschermen of dat niet doen....

Als allereerst wist ik dus niet wat we verstaan onder Urban fantasy dus opzoeken!
'Urban fantasy is a subgenre of fantasy defined by place; the fantastic narrative has an urban setting. Urban fantasy exists on one side of a spectrum, opposite high fantasy, which is set in an entirely fictitious world. Many urban fantasies are set in contemporary times and contain supernatural elements. However, the stories can take place in historical, modern, or futuristic periods, and the settings may include fictional elements. The prerequisite is that they must be primarily set in a city.'
Ofwel het is gewoon fantasy die zich afspeelt in een meer stedelijke omgeving. Naar mijn mening boeit dat niet zeer veel die subgenres. Wat ik vooral belangrijk vind is hoe het boek is!

Ik begon Rode Letters te lezen uit haast van ik moet nog andere boeken lezen en die hebben een kortere deadline en die zijn nog niet binnen!!! Dus toen ben ik donderdag avond begonnen in Rode letter en was ik al bijna op de helft midden in de nacht! Kon het boek gewoon niet wegleggen. De dag erna heb ik uiteindelijk het boek uitgelezen met veel plezier!

Mijn eerste indruk van dit boek is dat de achterflap mij erg aantrekt, maar ik vind de cover niks. Ik heb het niet echt met mensen op de covers en dan vooral mensen waarvan je alleen het gezicht ziet. Niet mijn voorkeur voor een cover, maar ik kan er wel mee leven. Dit is alleen niet de mooiste cover die ik ooit heb gezien.

Rode Letters werd volgens het Hebban Dashboard getypeerd met Feelgood/Fantasy. Ik ben het daar compleet mee eens. Het boek heeft naar mijn mening ook de aspecten die bij fantasy horen, maar ook feelgood. Fantasy is het gedeelte waarin het verhaal zich afspeelt en de hoofdpersonages, maar het feelgood gedeelte is de schrijfstijl. Je kan lekker weg lezen in dit boek. Het is niet te moeilijk geschreven en je hoeft niet te veel over dit boek na te denken. Je leest gewoon lekker en je brein kan even stoppen met nadenken over belangrijke zaken.

Ik vond het begin heel goed dat ze eerst een bron van informatie geven over hoe het zit met de wereld. Sommige boeken geven geen informatie over deze zaken waardoor je nogal in de war raakt. Dat had ik dus helemaal niet. Heel erg fijn om van te voren iets te weten. Dat helpt echt met het verhaal!

De schrijfstijl bevalt mij heel erg. Ik vind at Anne heel erg fijn schrijft. Ook al is dit het eerste boek dat ik van haar lees. Ze bevalt me nu al. Haar idee om te schrijven over een bloedprofeet vind ik ook heel leuk. Ik heb zelf nog geen boeken gelezen over bloedprofeten. Dus ik was al snel heel benieuwd. De woorden die ze gebruikt zijn niet de moeilijkste en geven het gevoel dat je er lekker doorheen kan lezen. Ik had in een mum van tijd alle 534 bladzijdes uitgelezen!

Ik vind het personages Meg echt een sterke verandering door maken in het boek. Ze was aan het begin echt soms zeer bang en aan het einde is ze wel sterker geworden. Ze heeft zichzelf echt bewezen voor de Anderen, die eigenlijk steeds meer haar familie zijn geworden en haar thuis ook al is ze een mens!

Ik denk echt dat ik sinds dit boek een crush heb gekregen. Ik vind Sam zo'n leuk personage. Hij is zo leuk! Sam is overigens het neefje van Simon. En zijn moeder is vermoord door mensen! Minder leuk, maar Sam is zo leuk schattig in dit boek. En ook hij veranderd in dit boek. Wat heel goed is!

Ik moet wel toegeven dat er weinig spanning in dit boek zit. Maar ik vind dat zelf niet erg. Soms heb je geen spanning nodig. Ik denk vooral dat je dit boek moet lezen als je even fantasy wil lezen, maar niet te veel wil verwachten qua spanning. Je wilt gewoon lezen. Daarvoor het je dit boek echt nodig!

Soms vind ik het ook een beetje vreemd. Ik kan dan even niet vatten bij welke garde de Anderen horen. Er zijn er ook zoveel! Maar dat geeft niet want het wordt wel vaker herhaald in het boek wat wel handig is! Misschien was het wel leuk geweest als we in dit boek een kaart hadden gekregen van Lakeside. Dan zou mijn wereld op de kop staan! Misschien wel voor de volgende boeken?

Ik heb zeer genoten van dit boek. Ik moet wel toegeven dat je dit boek echt moet lezen met de verwachting van weinig spanning. Ik geloof dat als ik dit boek op een ander tijdstip had gelezen misschien wel wat minder enthousiast zou zijn. Maar na de examens is het wel fijn om zo'n feelgood fantasy te lezen. Helpt je echt even weg te gaan van de druk van de examenuitslag, waar we op moeten wachten. Niet te veel nadenken, want dat moest ik al zoveel doen tijdens de examen. Ik vind Rode Letters wel een geslaagd boek met goede personages! Ga ik deel 2 kopen? Waarschijnlijk wel!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van