Feelgoed in optima forma met rouwrandje

Henk Hardeman schrijft normaliter voor jonge kinderen. Zijn nieuwste boek is er een voor ca. 12+ . Het is een feelgoodboek, maar dan wel eentje met een rouwrandje. Dat rouwrandje betreft de moeder van Emma , eigenlijk heet ze P., maar die naam vindt ze belachelijk, waarvan langzamerhand duidelijk wordt wat er aan de hand is. Emma (P.) woont bij haar vader. Vader zit in een diepe depressie en wordt uit de ouderlijke macht gezet. Haar pa was vroeger een beroemd muzikant met een grote hit ' Moedermavo' . Emma gaat samen met Rik ( de moeder van Rik was vroeger groot fan van Emma's vader en eigenlijk nog steeds) op pad om de bandleden weer bij elkaar te krijgen. Moeilijkheid: gitarist Tejo is al enige tijd geleden overleden. In deze feelgood komt het uiteindelijk voor elkaar. De gesproken voicemails aan moeder bieden ook troost. Helemaal geslaagd. Nee, dat ook weer niet. Sommige dialogen of gebezigde uitdrukkingen zijn aan sleet onderhevig. Het had ook beknopter opgeschreven kunnen worden. Grootste misser vind ik de rol van de jeugdzorg, althans de beschrijving ervan. Dit is veel te karakterikaal neergezet. Dat is zeer ongeloofwaardig, zelfs in een fictief verhaal. Dat doet afbreuk aan het verhaal. De karakter van diverse personages zijn pakkend en levendig beschreven. Drie sterren voor dit boek dat je gevoelsmatig met een warm gevoel (vader-dochterrelatie)achterlaat.