Bizarre ontknoping

De jeugdthrillers behoren steevast tot het verplichte leesvoer. Het aantal- met name vrouwelijke - auteurs neemt snel toe. Ook Maren Stoffels hoort inmiddels tot die categorie. Haar nieuwste boek ( met gerust hart mag je haar een veelschrijver noemen) heb ik met plezier gelezen. De verschillen in tettertypes hoeven wat mij betreft niet, het maakt de bladspiegel onrustig. De naam van de protagonist staat erboven. Nou is de lay-out niet bepalend voor de inhoud. Die biedt voldoende spanning en houdt de aandacht goed vast en noopt tot verderlezen. Het kan persoonlijk zijn, maar de ontknopingen in dit soort boeken lijkt steeds meer bizarre vormen aan te nemen. Achter het anagram Claus blijkt een heel ander persoon schuil te gaan. Voor mijzelf zou ik als beoordeling drie sterren toekennen ,maar bekijk de boeken ook door de bril van de lezers voor wie ze bedoeld zijn en dan komt de score een punt hoger uit. Als leerlingen van ca. 14 jaar al lezen, dan zijn het vaak jeugdthrillers. Dus maar weer op naar de nieuwe Mel Wallis. Kijken welke duistere verrassingen zij weer in petto heeft.