Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

In het heetst van de strijd

Mireille en Donnel zijn gelukkig met hun vakantieboerderij en bijbehorende kleine camping in het zuiden van het land. Vele gasten komen regelmatig terug, ze zijn er tevreden en voelen zich in de watten gelegd door de gedreven eigenaren. Helaas hebben de omwonenden minder plezier van het vakantiedomein.

Dit verhaal geeft een hectische week weer, met een hittegolf in de lucht en waarbij de aanwezigheid van de eikenprocessierups ook nog eens roet in het eten gooit.

'Een verhaal over een handvol gewone mensen, die zonder het zelf te willen van een niet eens zo ongewone situatie een gruwelijk schouwspel maken.'

Langzaam maar zeker lijkt de bewuste week af te stevenen op een regelrechte nachtmerrie.

Vaste gasten Harley en Agnes hebben kennisgemaakt met de brandharen van de rups en Agnes is ten einde raad door de jeuk en de pijnlijke bultjes. Onderwijl is de buurman druk doende om zijn gazon te maaien met behulp van een zitmaaier en lijkt er genoegen in te scheppen om volgas een stuk zandpad mee te maaien, met als gevolg dat de verhitte campinggasten getrakteerd worden op een stoffige zanddouche. Tot overmaat van ramp staat in de tuin verderop de hele dag een hond te blaffen.

'Ferdinand, heet het beest. Het is de enorme hond van Sven en Mupke, die verderop aan de weg wonen. Het beest komt nooit zonder muilkorf buiten het hek, weet Wanda, dus het zal nu ontsnapt zijn. Vanuit haar positie achter de haag bij de kleine kas kan ze hem zien zitten, half verscholen onder de struik [...]. Hevig schuimbekkend en absoluut zonder muilkorf of halsband of tuig...'

Wanneer hun ophitsende buurvrouw een advocaat in de arm neemt, weet ze de andere buurtbewoners in haar 'plan-van-ergernis' - vanwege de vermeende overlast door de rook van de hottub, geluid, geparkeerde auto's en uitlaatgassen - mee te trekken. Er wordt gesommeerd dat het splinternieuwe toiletgebouw van de camping moet worden afgebroken. Donnel heeft er veel werk aan om het elders weer op te bouwen maar hij lijkt zich er goed doorheen te slaan met zijn positieve inborst. Voor zijn vrouw is hij dan ook haar stevige rots in de branding.

De aantijgingen gaan Donnel en Mireille niet in de koude kleren zitten. Vooral Mireille raakt oververmoeid en ten einde raad omdat hun goede contacten met de buren zo ernstig verstoord zijn geraakt, waardoor ze de beslissing nemen dat de camping dat jaar niet mee zal doen met de kunstroute. Ze willen geen olie op het vuur gooien of overlast veroorzaken met de stoet enthousiaste kunstliefhebbers die de route jaarlijks loopt.

Wat volgt is een bijzondere mengeling van nachtmerrieachtige gebeurtenissen en hilarische passages. Hilarisch voor de lezer als toeschouwer, maar je zult het maar aan den lijve mee moeten maken...

Marlis heeft een soepele schrijfstijl en vooral haar dialogen zijn levensecht en vlot. De personages komen afwisselend in de hoofdstukken ten tonele, waardoor de diverse verhaallijnen naast elkaar worden uitgerold.

Zonder vluchtig te zijn of teveel te comprimeren, heeft ze de hele geschiedenis kunnen vatten in een kleine 140 bladzijden. Bij de laatste pagina weet je zeker dat een uit de hand gelopen buurt-hetze wel het laatste is dat je mee wilt maken.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Truusje Truffel /Marjon Nooij