Een prettige her-introductie in het fantasy genre!

We worden meegenomen in een wereld vol magie en draken. Maar wel een wereld waarin draken niet meer kunnen vliegen en magie alleen weggelegd is voor de allerrijksten. In deze wereld leren we Marit en haar (autistische) broertje Auric kennen. Auric is de allereerste ooit die een magische spreuk kan nazeggen na het horen hiervan wat ervoor zorgt dat de hele wereld op zijn kop staat en er een enorme manhunt ontstaat op Auric en Marit.
Hoewel ik al een hele tijd geen fantasy boeken had gelezen omdat ik ze een tijd geleden had afgezworen omdat ik dacht dat fantasy mijn genre niet zou zijn wilde ik het graag toch nog een keer proberen met dit boek. Het is mij echt 100% meegevallen en ik kan dan ook niet wachten op het vervolg van dit boek.

Wat mijn probleem altijd is met fantasy boeken is dat ik moeite heb met het voorstellen van de wereld. De schrijfstijl van Adrian Stone zorgde ervoor dat ik binnen 50 pagina’s een goed beeld had van hoe de wereld eruit zag. Het boek leest heel makkelijk weg en ik zou het zelf dan ook als een YA boek rangschikken. De beschrijvingen zijn duidelijk zonder dat ze langdradig zijn.

Het is een spannend verhaal waarin de gebeurtenissen elkaar in een goed tempo opvolgen. Hoewel het fantasy is en dus niet werkelijk is was het toch goed voor te stellen hoe de dingen gebeurden en eruit zagen zonder dat het mega onrealistisch was.

Waar ik normaal gesproken enorm veel te zeggen heb over een boek houdt mijn verhaal hier eigenlijk wel een beetje op. Voor mij was dit boek een hele prettige manier om opnieuw kennis te maken met het fantasy genre en ik zal dan in de (nabije) toekomst zeker meer fantasy boeken op gaan pakken!