Recensie Brooklyn-dwaasheid

3e Auster die ik heb gelezen. Erg goed boek. Maar misschien is het net als Murakami, de 1e die je leest maakt zo'n 'verpletterende' indruk dat de boeken die je erna leest ook erg goed zijn, maar net een tikkie minder als de eerst gelezene. Het is een 'ECHTE' Auster ; mensen aan de zelfkant van het leven - eenzaamheid - bezetenheid - toeval/lot - leegheid - familie , liefde - emoties.
Mooie beschrijvende verwoordingen.
Een erg mooi gedeelte van dit boek staat op blz 146 -147 en is het verhaal van Kafka en de pop. Paul Auster refereerde hieraan toen hij in een lezing vertelde over zijn bewondering voor Kafka.; Iedere middag wandelt Kafka in het park. Op een dag ziet hij een meisje die bittere tranen huilt; ze is haar pop kwijt. Kafka wil haar troosten en vertelt haar dat de pop op reis is. Het meisje vraagt hoe hij dat weet. “Ze heeft mij een brief geschreven.” Dat is het begin van een serie brieven uit naam van de pop aan het meisje. Gedurende drie weken schrijft Kafka iedere dag heel serieus en vol ernst een brief aan het meisje, die zich daaraan vastklampt. De grote briljante Kafka die de moeite neemt om iedere dag een brief aan het meisje te schrijven afkomstig van een zoekgeraakte pop. Uiteindelijk moet Kafka toch een einde zien te maken aan de situatie en hij besluit dat de pop trouwt en daardoor een nieuw leven begint en dus niet meer bij het meisje kan zijn. En in de laatste brief neemt de pop afscheid van haar lieve vriendin. - Het meisje mist de pop allang niet meer want Kafka heeft haar er iets voor in de plaats gegeven. Verhalen en brieven en een denkbeeldige wereld.