Recensie Laat me nooit alleen

Eigenlijk wisten ze het wel of zijn ze het vergeten of
waren ze te klein en is het nog niet verteld of wilden
ze het niet weten of wel weten of onbewust weten.....
Kathy, Ruth en Tommy groeien op in Hailsham.
Van kleine kinderen tot ze vertrekken als ze zestien jaar zijn.
Ze zijn klonen- kunnen zichzelf niet voortplanten- en zijn
voorbestemd om meerdere organen te doneren tot de dood erop volgt.
Op ingehouden, subtiele wijze geschreven.
Je komt er langzaam achter waar dit boek over gaat.
Soms 'vlak' of afstandelijk geschreven wellicht zoals Brixy
vermoedt om duidelijk te maken dat 'zij' klonen zijn.
Ik ben nog steeds wel onder de indruk van dit boek.