Lezersrecensie
Gelukkige slaven: niet de beste Lanoye
Een typische Lanoye, maar zeker niet zijn beste. 2 naamgenoten, beide Belgen werken ieder zonder het van elkaar te weten voor een Chinese crimineel. De ene in Argentinië om zijn gokschulden af te lossen, de andere in Zuid-Afrika om te tonen wat hij waard is. Ik ben zelf in Argentinië geweest en herkende nogal wat plaatse terug die in het boek voorkomen. Zoals de gewoonte bij Tom Lanoye spat het giftige sarcasme van de bladzijden.
1
Reageer op deze recensie