IJskoud: the bitch is back

Jessica Haider is terug aan het werk en krijgt al meteen de moord op een mediamagnaat voorgeschoteld. Man is doodgeschoten, vrouw zwaar toegetakeld, geslagen. Gelukkig zijn de kinderen in orde, al reageren die wat raar. De dochter is alleen maar in muziek geïnteresseerd en de zoon heeft en of ander autisme-stoornis en spreekt met de doden.
Tegelijk krijgt ze van Saligia de opdracht de infrastructuur van een man die zich met cryonisme bezighoudt, te vernietigen, inclusief de man zelf. Cryonisme is een manier van bewaren van lichamen zodat deze na lange tijd, tientallen jaren of meer, terug tot leven kunnen worden gewekt. Dit gebeurt door de lichamen te bewaren in vloeibaar stikstof, koud dus, ijskoud.
Zoals meestal lopen beide opdrachten, moord oplossen als officieel rechercheur en werken voor Saligia, door elkaar en moet Jessy veel moeite doen om alle ballen in de lucht te houden. Bovendien heeft ze ook nog een onafgewerkte opdracht met een van haar familieleden waarvan ze tot voor kort het bestaan niet van kende. Komt daar nog bij dat de informatie van Saligia niet correct was, is het weer een test of is er bedrog in het spel.
Om het allemaal een beetje te kunnen volhouden, gebruikt ze onconventionele, illegale manieren. Niet alleen tijdens ondervragingen maar ook persoonlijk. Ze heeft het cocaïnegebruik nog niet onder controle. Bestaat dat wel, cocaïnegebruik onder controle houden?
Dat is meteen wat ik zwak vind aan het boek, iemand die cocaïne gebruik in de setting waarin Jessy zich begeeft, kan dit niet ongezien doen. Zeker op haar officiële werk moet dit zichtbaar zijn.
Ik vond het boek soms wat rommelig.