Prooi wordt jager

Dit was veel beter dan het eerste deel waar een stuk in zat met veel herhaling om aan te geven hoe paranoïde Gwen is en hoe ze haar kinderen probeert te beschermen.
Killman Creek heeft veel meer actie zonder dat het inzakt.
Seriemoordenaar en ex-man van Gwen is ontsnapt en zit achter haar. In plaats van weer te vluchten, gaat ze de confrontatie aan, ze gaat op zoek naar haar man, hij is de prooi in plaats van zij.
De kinderen worden ergens gedropt bij de enige vrienden die ze nog heeft.
Dit boek vertelt het verhaal vanuit verschillende standpunten. Je zit in het hoofd van Gwen, Sam, Connor (zoon van Gwen) en Lanny (dochter van Gwen) en daar leer je toch veel van. Soms zou je met name Connor door elkaar willen schudden omdat hij echt niet goed bezig is, maar dan zie je dat hij nog een kind is en niet beter weet. Ook Lanny mag dan wel denken dat ze al behoorlijk volwassen is en enige verantwoordelijkheid heeft voor haar broer, toch is ze gewoon een tiener die vrienden wil, sociaal contact en haar vrijheid.
De macht van internettrollen en de precisie waarmee valse filmpjes gemaakt worden alsof ze echt zijn is bangelijk. Wat je ziet is niet meer wat er echt is en dat is heel verwarrend, doet iedereen twijfelen. Verwarring zaaien is precies de bedoeling ervan en het lukt. Op een gegeven moment staat Gwen er alleen voor, iedereen heeft haar de rug toegekeerd.
Op meerdere locaties volgt er een climax naar een bevredigend einde.
Gelukkig geen einde met een cliffhanger zoals het eerste boek.