Matig begin van een nieuwe reeks

Michael Robotham heeft een nieuwe serie gestart, na de negen delen met Joseph O'Loughlin, is er nu Cyrus Haven. Toevallig of niet zijn beide psycholoog en helpen ze beide de politie. Groot verschil is het ontbreken van humor, kon er met O'Loughlin nog wel eens gelachen worden, is dat met Haven niet het geval.
Hij krijgt dan ook wel een heel ernstige zaak. Evie Cormac zit in een gesloten instelling. Ze zou graag vrijkomen en dat kan wanneer ze achttien wordt. Niemand weet echter hoe oud ze precies is, waar ze vandaan komt, wanneer ze geboren is. Ze heeft iets erg traumatisch doorgemaakt. Zelf beweert ze wel dat ze bijna achttien is. Cyrus Haven wil haar helpen en biedt aan haar in huis te nemen, om haar voogd te zijn.
Evie heeft een speciale gave waar ze niet om gevraagd heeft, ze kan zien wanneer iemand liegt. Heel handig. Alhoewel ze zelf wel heel veel liegt.
Via Cyrus Haven wordt ze onbedoeld mee in het onderzoek naar de dood van een tienermeisje betrokken. Het meisje was een aanstormend kunstschaatstalent. Nu is ze vermoord terug gevonden. Vrij snel wordt een man opgepakt, maar is hij wel de dader. Welke geheimen moeten politie en Haven eerst boven krijgen voordat de waarheid onthuld kan worden.

Geen onaardig boek, maar het middenstuk vond ik wat langdradig. Bovendien is Haven geen O'Loughlin en ik begrijp niet zo goed waarom je, als je dan toch een andere serie begint, terug een hoofdpersonage met eenzelfde beroep neemt. Dan ga je als lezer toch automatisch vergelijken. Voorlopig weet ik nog niet goed wat ik van die Cyrus Haven moet vinden. Hij heeft zelf ook een traumatisch verleden en daar weten we zeker nog niet alles van, dus er is wel ruimte voor een reeks, maar ik weet niet of ik die ga volgen.