Bleek hoofdpersonage

Philippe Rigaux, vrouw Ilse en twee kinderen keren na vakantie terug naar België. Philippe zit aan de andere kant van het gangpad dan de rest van zijn gezin. Een mooie vrouw komt naast hem zitten. Ze vraagt hem of ze de sudoku van de krant mag invullen. Bij het verlaten van het vliegtuig geeft ze hem de krant terug. De sudoku is ingevuld, maar er staan ook letters in, help me.
Philippe kan de mooie vrouw niet uit zijn gedachten zetten en belt haar, spreekt met haar af. Dan volgen de gebeurtenissen elkaar snel op.
Hij zegt het zelf meerdere keren, indien de vrouw niet zo mooi was geweest zou hij nooit met haar afgesproken hebben.

Alhoewel dit boek vlot leest en je vooruit stuwt in het verhaal en dwingt verder te lezen, vond ik het weinig geloofwaardig. Het past wel erg goed in de tijdsgeest van angst voor terreur en hoe snel we na iedere stille mars of witte mars weer gewoon verder gaan met het leven, het begin erbij te horen. Ik zie Philippe de dingen die hij deed niet doen, daarvoor was zijn personage te bleek.