Intrigerend.

Ik had Olde Heuvelt bij De Wereld Draait Door gezien en hoorde over de verfilming van zijn boek dus ik werd nieuwsgierig naar deze schrijver en naar zijn boeken. Dus ik begon met dit boek van hem te lezen. Het uitgangspunt van een heks met dichtgenaaide ogen en mond dat te pas en te onpas in het dorp en zelfs in huizen van mensen verschijnt, vond ik intrigerend. Des te meer toen duidelijk werd dát en hóe dit dorp dit fenomeen eeuwenlang voor de buitenwereld verborgen heeft kunnen houden. Olde Heuvelt beschrijft – soms met ironie, soms met humor, zwarte humor - hoe de diverse bewoners van het dorp Beek omgaan met de ingrijpende invloed van deze heks op hun leven. Dat is interessant maar dit verhaal begint voor mij pas echt te leven op het moment dat alles vanuit het perspectief van Stefan de Graaf of die van zijn zoon Timo wordt verteld. Dan is het net of je alles persoonlijk, met eigen ogen, aanschouwt. En je leest nieuwsgierig verder, ook al zijn bepaalde gebeurtenissen te afschuwelijk of mensonterend om te zien/lezen. Ik ben er nog uit of ik de keuzes die Stefan tegen het eind maakt, bij hem vindt passen of geloofwaardig vindt maar het geeft wel de mogelijkheid voor de open einde van het boek. Net zo intrigerend als de verschijningen van de heks.