Een prachtig mens in al zijn nietigheid.

Ik ben dit boek gaan lezen omdat het alom werd geprezen en na lezing begreep ik waarom. Het is allereerst niet te merken dat het gaat om een boek uit 1965. De schrijfstijl is helder en duidelijk en de gebeurtenissen universeel. Stoner wordt in het boek geïntroduceerd als een onopvallende man die een weinig opzienbarend leven heeft geleid. En toch, de manier waarop Stoner's leven vervolgens wordt verteld, zorgt ervoor dat je het boek blijft lezen, hoofdstuk na hoofdstuk. Zijn jeugd en de omgeving waarin hij wordt grootgebracht, wordt treffend weergegeven. Het schetst niet alleen de achtergrond van zijn leven maar helpt je ook een beetje te begrijpen waarom hij bepaalde keuzes in zijn leven maakt. Keuzes die in mijn optiek anders niet voor de hand liggen of begrijpelijk zijn. Williams weet trouwens zijn personages en de situaties waarin zij belanden, haarscherp neer te zetten. Het beste voorbeeld daarvan is voor mij is de beschrijving van Edith, haar opvoeding en het milieu waarin zij opgroeit. Je weet dat hun relatie nooit een warme liefdevolle relatie zal worden en ook Stoner realiseert zich dat, maar pas nadat ze al enige tijd getrouwd zijn. Zijn inzicht in de menselijke aard en de vermeende onontkoombaarheid van bepaalde gebeurtenissen in zijn verdere leven vergroten de tragiek. Stoner is een prachtig mens in al zijn nietigheid en Williams heeft inderdaad een heel bijzonder boek geschreven.