Wat een oppervlakkigheid

Het eerste boek dat ik las van Santa Montefiore vond ik eigenlijk niet geweldig. Omdat zoveel mensen vol lof waren over haar boeken probeerde ik het nog een keer en zowaar: het tweede boek vond ik heel prettig leesbaar.
In de bibliotheek zag ik De Affaire liggen, het tiende boek dat ze schreef. Ik besloot het mee te nemen.
Helaas: het viel in dezelfde categorie als het eerste werk dat ik las: niet veel soeps.
Toegegeven: ze schrijft wel goed, ze brengt afwisseling aan in haar verhaal en je blijft daarom wel lezen. Maar wat een vervelende hoofdpersonen. Alle dagen koffie (of witte wijn) drinken met hersenloze vriendinnen, samen lunchen, samen roddelen. Het kindermeisje en de dienstbode zorgen voor kinderen en huis. Een brief posten doe je niet zelf: je geeft hem aan de dienstbode om te posten. Merken van kleren zijn uitermate belangrijk en de namen ervan vullen een groot deel van het boek. Voor je verjaardag verwacht je toch op zijn minst diamanten of andere dure snuisterijen.
Mannen figureren wat in het boek. Ze zijn vooral belangrijk als achtergrond van de dames, om zelf beter uit te komen, te geniet van zijn verdiende geld, en om over te kletsen met de vriendinnen.
O ja, hoofdpersoon Angelica schrijft kinderboeken en reist naar Zuid-Afrika, waar ze een korte, maar hevige affaire heeft met een wijnboer, die ze in Londen had ontmoet.
Door allerlei oorzaken komt ze tot inkeer en probeert haar huwelijk met Olivier te redden.