Pageturner

De recensies die ik over dit boek las waren zo lovend, dat ik er erg nieuwsgierig naar werd. Inderdaad: het was een echte pageturner.
Psychologe Anne gaat na een huwelijk van twintig jaar weg bij haar man, omdat ze plotseling hevig verliefd is geworden op de man, die haar nieuwe praktijkruimte heeft gestuct. Ze weet verder weinig van Guido, maar is zo blind van verliefdheid, dat ze niet veel vragen stelt. Haar familie en vrienden keuren de relatie af, dus daar gaat ze weinig meer mee om. Ze verhuist naar het platteland met Guido, die een bedrijf begint waar survival kampen voor jongeren georganiseerd worden.
Als Anne op een avond thuiskomt, ligt er een meisje van ongeveer veertien jaar op de weg voor haar huis. Guido draagt haar naar binnen en het meisje krijgt onderdak voor de nacht. Ze laat weinig los over de reden waarom ze daar zo plotseling lag.
De volgende morgen zijn het meisje, maar ook Guido verdwenen. Anne gaat op zoek. Ze ontdekt steeds meer over het verleden van haar minnaar, vooral, dat er niets waar was van wat hij haar verteld heeft.
Het wordt steeds raadselachtiger. Een goede reden om te blijven lezen. Maar toch...
Anne vond ik niet helemaal geloofwaardig. Zou een bekend psychologe, die een aantal boeken heeft geschreven en lesgeeft op de universiteit zo reageren?
Ik ben ook in films niet zo dol op achtervolgingen met auto's. In boeken ook niet. En als die auto's het wonderbaarlijk genoeg maar blijven doen alsof er niets gebeurd is en er komen geen getuigen bij staan- niet geloofwaardig. Auto's stelen en daar niets meer van horen - niet geloofwaardig. Maar toch: een spannend boek, dat ik met plezier heb gelezen.