Langdradige roman, geen thriller !

Het verhaal gaat over de zeer vermogende Leonard Vermin. Hij heeft nog maar een paar weken te leven en besluit om met zijn partner Maud naar Londen te gaan voor een afscheidsdiner op zijn 70 ste verjaardag. De kinderen van Maud zijn ook uitgenodigd. De relatie tussen Maud en haar kinderen is niet heel goed en die tussen de kinderen en Leonard evenmin maar desalniettemin wil hij zijn testament aan hen voorlezen. Ook zijn er nog twee andere personen uitgenodigd, Maud en de kinderen hebben geen idee wie dit zijn en wat die met Leonard te maken.
In het eerste deel van het boek maken we kennis met alle hoofdrolspelers, allemaal bijzondere personen met een eigen verhaallijn in dit grote verhaal.
In de overige delen ,2 tot en met 6, gaat het eigenlijke verhaal verder tot aan de avond van het afscheidsdiner. Het afscheidsdiner wordt bruut verstoord maar gelukkig lukt het Leonard om zijn laatste wil voor te lezen aan de aanwezigen. Hiermee verrast hij iedereen. Niemand had dit zien aankomen. Is hij wie hij zegt dat hij is?
Het verhaal komt zeer traag op gang, het eerste deel beslaat 230 pagina’s. Doordat alle personen een eigen verhaallijn hebben , is het redelijk verwarrend wie wie is en waarom hij/zij daar is.
De overige delen zijn iets beter te begrijpen, helaas blijft de schrijver continue flashbacks en tegenwoordige tijd gebruiken waardoor het geen boek is om even tussendoor te lezen. Je moet je hoofd er bij houden. Ook zijn er zinnen bij van meer dan 13 regels, aan elkaar gebreid met diverse komma’s en worden er moeilijke woorden gebruikt. Dit maakt het lezen niet makkelijk.
Het boek is redelijk saai, pas in de laatste 80 pagina’s wordt het iets spannender en vallen er dingen op zijn plaats. Het plot is wel goed, dit had ik niet verwacht.
Ik zou het boek zeker geen thriller noemen zoals op de voorkant staat, meer een roman.
Ik heb betere boeken van Nesser gelezen, dit is niet mijn ding.