De stukken vallen als een puzzel in elkaar!

34 jaar hebben we moeten wachten op een langverwachte opvolger van “het verhaal van de dienstmaagd” ook als serie te zien onder de naam “the handmaid’s taile”. In die dystopische roman uit 1985 beschreef Atwood het ontstaan van de republiek Gilead, een christenfundamentalistische politiestaat in de voormalige Verenigde Staten. In de testamenten breit Atwood verder en geeft ze antwoorden op de vele gestelde vragen van de lezer en die wil ze beantwoorden door getuigenissen (de testamenten) van drie vrouwen die vertellen hoe het verder gaat met de republiek Gilead.

*Agnes Jemima dochter van Tabitha en van een hoge bevelvoerder in Gilead kent niet anders dan de wetten en overtuigingen in deze republiek. Toch gaandeweg begint ze haar twijfels te krijgen, als ze 13 is wordt ze uitgehuwelijkt.

*Daisy dochter van Melanie en Neil leeft haar leven in Canada, buiten de grenzen van Gilead. Als ze beslist mee te lopen in een protest tegen de staat Gilead verandert haar leven voor altijd.

*Tante Lydia machthebber te Gilead, beroemd en zelf vereerd met een standbeeld, is in bezit van vele geheime dossiers over de inwoners. Als manipulator heeft ze de touwtjes strak in handen en weet ze goed wat ze met al die geheimen van plan is.

Wie een zelfde verhaal verwacht als het vorig boek zal van een kale reis terugkomen want Atwood heeft gekozen voor totaal andere personages en minder beschrijvingen van het leven, liefde en identiteit verdwijnen op de achtergrond. Toch geeft ze een beter beeld van het verleden en het ontstaan van de republiek. Ze blijft wel trouw aan haar zeer vertellende schrijfwijze, die als een trein leest door de vele afwisselende hoofdstukken van de drie personages. Het verhaal blijft op elk moment boeien al ga je in het begin je wel afvragen welke kant het opgaat. Geen paniek, de stukken vallen als een puzzel in elkaar. De kleine tekeningen voor elk hoofdstukken geeft aan over welk personage het hoofdstuk gaat, zeer inventief geeft de auteur in het begin een goed beeld van de positie van de vrouw, man in Gilead door het te vergelijken met een poppenhuis. Schrijfervaring spat van de bladzijde en je kan het boek niet wegleggen, dit is echt een voltreffer!