Lezersrecensie
Van een goed gevoel gesproken.....
Weer een feelgood boek van de Blossom Books, met terug een prachtig voorwoord van Myrthe Spileri (moet ik toch weer even melden).
De 17-jarige Molly en tweelingzus Cassie zijn dag en nacht verschil, Molly introvert, verlegen, bruin haar, volslank en Cassie, slank, spontaan en blond. Het verhaal wordt gezien door de ogen van Molly, Molly die al 26 keer verliefd is geweest maar nog nooit tot de finale van de zoen is geraakt. Cassie die verliefd wordt op Mina en haar eigen liefdesleven leidt. Voor Molly is dit nieuw, ze voelt zich buitengesloten op een manier dat ze niet kent. Dan leert Molly op haar vakantiejob Reid kennen, 27 keer verliefd beantwoordt dit met een kus?
Ik heb het boek gelezen met een lacht op mijn gezicht, uitspraken zoals -soms is het een bovenmenselijke inspanning om niet op je telefoon te kijken- of-alsof ik jongens moet verzamelen alsof het pokémonkaarten zijn- of -gloeiende wangen die radioactief zijn- en zo kan ik nog wel wat verder gaan. Je krijgt direct sympathie voor de personages en vanuit je zetel geniet je van de familiebanden. Dit is voor mij tot hiertoe de feelgood der feelgood, het geeft me trouwens een verjongde Bridget Jones Diary gevoel!!!!!!
De 17-jarige Molly en tweelingzus Cassie zijn dag en nacht verschil, Molly introvert, verlegen, bruin haar, volslank en Cassie, slank, spontaan en blond. Het verhaal wordt gezien door de ogen van Molly, Molly die al 26 keer verliefd is geweest maar nog nooit tot de finale van de zoen is geraakt. Cassie die verliefd wordt op Mina en haar eigen liefdesleven leidt. Voor Molly is dit nieuw, ze voelt zich buitengesloten op een manier dat ze niet kent. Dan leert Molly op haar vakantiejob Reid kennen, 27 keer verliefd beantwoordt dit met een kus?
Ik heb het boek gelezen met een lacht op mijn gezicht, uitspraken zoals -soms is het een bovenmenselijke inspanning om niet op je telefoon te kijken- of-alsof ik jongens moet verzamelen alsof het pokémonkaarten zijn- of -gloeiende wangen die radioactief zijn- en zo kan ik nog wel wat verder gaan. Je krijgt direct sympathie voor de personages en vanuit je zetel geniet je van de familiebanden. Dit is voor mij tot hiertoe de feelgood der feelgood, het geeft me trouwens een verjongde Bridget Jones Diary gevoel!!!!!!
1
Reageer op deze recensie