te hoge verwachtingen?

Schrijver John Green bekend van de verfilmde verhalen "een weeffout in onze sterren" en "Paper towns", kwam met veel toeters en bellen met dit boek, een boek met een prachtige moderne cover en een heel uitdrukkelijke titel.
Dit was eigenlijk mijn eerste boek dat ik van de auteur las, een weeffout in onze sterren ken ik enkel van de film, die ik trouwens prachtig vond.

* Aza Holmes kampt met heel wat angsten, angsten om een virus te krijgen, eten dat de virussen zal laten zweven in haar lichaam. Daisy, haar beste vriendin staat altijd voor haar klaar, ook al begrijpt ze niet waarom. Als ze horen dat miljardair Russel Picket vermist is en er een beloning wordt gegeven voor een gouden tip, gaan ze direct op zoek.
Davis Picket, zoon van de miljardair was in het verleden een vriend van Aza, daar start hun zoektocht. Als Davis en Aza gevoelens voor elkaar blijken te krijgen, komt Aza's wereld op zijn kop te staan.

Het verhaal start veelbelovend, de gedachtegang van Aza werd mooi neergeschreven, haar angsten, angst om niemand meer te zijn dan enkel haar gedachten. Toch op een gegeven moment zakte het verhaal voor mij even in, langdradige beschrijvingen, ter plaatse blijven trappelen. Toch heeft het personage Daisy mijn hart gestolen, ze maakte voor mij veel goed in het verhaal, haar moed, eerlijkheid, geduld en haar humoristische kant.
Misschien waren er langst mijn kant, hoge verwachtingen?