Vernuftig geconstrueerd verhaal

Leonard Vermin is ernstig ziek en heeft nog maar een paar maanden te leven. In Londen organiseert hij een afscheidsetentje, samen met zijn partner Maud. De kinderen van Maud zijn ook uitgenodigd. Leonard is zeer vermogend en tijdens het etentje wil Leonard zijn testament voorlezen. In de dagen voorafgaand aan het etentje, krijgt Leonard steeds meer pijn en raakt af en toe verward. Leonard is ergens mee bezig, dat zelfs Maud niet mag weten. Het kost haar steeds meer moeite hem te begrijpen en maakt zich ook zorgen. Als het eenmaal zover is, heeft hij een grote verrassing voor alle aanwezigen.

‘Ik hoop echt niet dat hij zijn verstand aan het verliezen is, wat een treurig en schamel einde om in een ziekenhuisbed op een psychiatrische afdeling te moeten sterven.’

Hemel boven Londen is een verhaal waarvoor je de tijd moet nemen. Het is zeker geen boek dat vlot weg leest, er wordt zoveel verteld, vanuit een wisselend perspectief, en dat heeft allemaal de volle aandacht nodig. Regelmatig wordt er uitstap naar het verleden gedaan, een verleden waardoor het een en ander duidelijk moet worden voor de lezer. Soms ietwat verwarrend, doch spannend. Zelf had ik gedurende het hele verhaal regelmatig het gevoel dat ik op het verkeerde been werd gezet.

‘Wat is toch die duisternis die ik met me meedraag en waarom manifesteert die zich zo vlak voor het einde.’

Het verhaal is op een vernuftige wijze geconstrueerd en heeft veel verrassingen in zich. Goed uitgewerkte personages, waarvan een aantal soms onverwachts een andere kant laten zien. Ondanks dat dit een boek is dat niet snel weg leest, is het wel een boek waar ik uitgebreid van heb genoten. Een verhaal dat de lezer in zijn greep houdt en om antwoorden blijft vragen. Hemel boven Londen is als een puzzel. Als de puzzelstukjes eindelijk in elkaar passen en het vertelde komt tot een eind dan kom je erachter een werkelijk voortreffelijk verhaal te hebben gelezen.

Waardering: 4,5