Goed verhaal over drie generaties Marokkaanse vrouwen

De cover van het boek sprak me meteen aan, en ziet er wat dromerig uit, waardoor het aansluit bij de titel. De foto (die me deed denken aan ‘De vliegeraar’) blijkt verder geen enkele link met het verhaal te hebben.

Je ontmoet in dit boek drie generaties met een Marokkaanse achtergrond: Safia, de grootmoeder, die in het ziekenhuis ligt; Maryam, de moeder, die van haar moeder een geheim toevertrouwd krijgt, en moet zien hoe ze daarmee om gaat; Aya, de dochter, die dan weer haar eigen geheimen heeft.
Elk van deze vrouwen heeft een andere persoonlijkheid, en in elk van hen herkende ik wel iets, waardoor er geen enkel vertelstandpunt was dat ik minder graag las.
Het verhaal dat zich rond deze drie vrouwen afspeelt is boeiend, elk met haar eigen strijd, met de Marokkaanse cultuur als achtergrond (in meer of mindere mate, naargelang de generatie).

Ik geef toe dat ik oorspronkelijk wat twijfels had over het feit dat een Nederlandse schrijfster schreef over vrouwen met Marokkaanse roots. Maar het blijkt dat de schrijfster degelijk onderzoek heeft verricht, waardoor je een aantal aspecten/gebruiken uit de Marokkaanse cultuur leert kennen.

Een aantal zaken in het boek zijn misschien wat voorspelbaar, maar dat stoorde me niet, omdat ze het verhaal ‘rond’ maken. Daardoor vind ik het einde echt schitterend en helemaal gepast.

Inge van der Krabben schrijft in korte eenvoudige zinnen, in een mooie taal. Het boek leest hierdoor erg vlot. Ze brengt door haar taal ook een zekere zachtheid in het verhaal: zelfs in de heftige gebeurtenissen die beschreven worden zit er altijd een zekere zachtheid. Mooi gedaan.
Persoonlijk vond ik het heel prettig dat de korte hoofdstukken telkens vanuit een ander standpunt geschreven werden. Waar dit in andere boeken soms lastig kan zijn, was het dat hier helemaal niet, integendeel. Hierdoor kwam je beter ‘in’ het leven van de drie vrouwen.

De titel van het boek ‘In je dromen ga jij’ (eveneens de titel van het eerste deel) wordt jammer genoeg niet verder uitgelegd. In een column vertelt Inge van der Krabben dat dit een Marokkaans gezegde is. Voor haar staat het voor leven vanuit je hart, vanuit doen wat jij wilt doen en als je een droom hebt, die niet opgeven. Dit is een thema dat volop in het boek aan bod komt, en dat waarschijnlijk wel het hoofdthema genoemd mag worden, maar ik vind het toch jammer dat de uitdrukking zelf nergens in het boek gebruikt wordt.
Ook de titels van de verschillende delen zijn voor mij overbodig. Vooral de titel van het tweede deel (‘Wij handelen niet omdat Allah het weet, maar omdat wij het zullen doen weet Allah het.’) heeft mij hoofdbrekens bezorgd, en ik weet nog altijd niet waar deze zin precies voor staat (vrije wil?). Omdat ook deze zin nergens in het boek vermeld wordt, blijft het een beetje gissen.
De onderverdeling in drie delen was voor mij bovendien niet echt nodig, omdat het verhaal eigenlijk gewoon doorloopt.

Naast leven vanuit je hart is ook verbondenheid een belangrijk thema in dit boek.

In het boek komen hier en daar ook wat filosofische zinnen voor, maar niet te veel om storend te zijn. Inge van der Krabben komt er net mee weg.
Wél storend was dat er soms merknamen genoemd werden voor bepaalde producten (bv. Glassex, Ecco, ...): dit kwam soms als sluikreclame over, en had echt geen enkele meerwaarde. Gelukkig stond het boek hier niet vol mee :-)

Ik heb dit boek met veel plezier gelezen. Het is geen wauw-boek (in de zin dat iedereen dit moét lezen en dat het dus vijf sterren krijgt), maar zeker beter als een gemiddeld goed tussendoortje. Daarom krijgt het van mij vier welverdiende sterren.

Met dank aan Boeken&Leesclub De Perfecte Buren voor het mogen deelnemen aan de leesclub van dit boek!
Voor het verslag van de leesclub, zie https://perfecteburenleesclub.blogspot.com/2019/04/leesclub-in-je-dromen-ga-jij-inge-van.html#more