Weet wat je wenst

Het is de zomer van 1974, Gwendy Peterson is vastbesloten om af te vallen voordat ze naar haar nieuwe school gaat en loopt elke dag de Suicide Stairs op, met een tot tevredenheid stemmend resultaat. Op een dag, als ze boven is aangekomen, wordt ze aangesproken door een man in het zwart met bijpassend bolhoedje.
Hij vertelt dat hij haar al een tijdje in de gaten houdt en haar iets wil geven. Natuurlijk is Gwendy terughoudend en wil ze het liefst doorlopen. De man stelt zich voor als Richard Farris en omdat ze elkaar nu dus kennen, kunnen ze gerust met elkaar praten. Hij vertelt dat hij meerdere mensen volgt, maar hij heeft haar uitgekozen om een cadeau te ontvangen. Het is een knoppenkist die verpakt zit in een canvas tas en die ze aan niemand mag laten zien. Ferris vertelt haar waar de knoppen en de hendeltjes voor dienen en gaat daarna weg.
Dat is het moment waarop het leven van Gwendy een ander wending neemt, een verrassende wending natuurlijk en haar leven zal nooit meer hetzelfde worden.
Knap hoe in deze novelle feiten mooi verweven worden met fantasie, en wel zo dat je er zelf nooit opgekomen zou zijn. Alles aan het verhaal is geloofwaardig beschreven en dat maakt het leuk om te lezen. De karakters van de personen zijn niet erg diep uitgewerkt, maar dat hoort bij een novelle en het is niet storend dat je niet heel veel te weten komt over de personages die in het verhaal voorkomen.
Het einde heeft een onverwachte twist, maar wel eentje waar je een goed gevoel aan overhoudt.
Moraal van het verhaal zou wel eens kunnen zijn: ‘weet wat je wenst!’