Een brandende zaak.

Hoofdinspecteur Helen Grace krijgt te maken met brandende panden waarbij doden vallen en al snel wordt duidelijk dat de branden zijn aangestoken, het zijn uiteenlopende gebouwen, en een reden is moeilijk te achterhalen. Helen heeft naast de brand privéproblemen, die haar bezighouden.

De zoektocht verloopt moeizaam en Helen voelt de adem van de pers en de nieuwe hoofdcommissaris in haar nek, vooral de laatste maakt haar nerveus. Waarom bemoeit hij zich zo met de zaak en waarom is hij nieuwsgierig naar haar privéleven?
Haar persoonlijke ontspanningsmethode breng Helen op een hellend vlak, ze heeft het voorlopig geregeld maar is dat voldoende?

De pyromaan heeft een hoog tempo en elke nacht gaan er weer gebouwen in de brand. Door eliminatie van eventuele daders komt ze in conflict met de chef van de brandweer. Deze op zijn beurt neem op een nare manier wraak waardoor de wapenstilstand tussen Helen en de pers wordt opgeheven.

Er is een opbouwende spanning, je voelt de wanhoop van het recherchetram omdat onschuldige mensen door de brand een afschuwelijke dood sterven en hoe hard ze ook werken er wordt geen dader gevonden omdat alle pogingen om de dader te pakken te krijgen falen. De lezer krijgt inzicht in de motieven van de dader door middel van blogberichten maar ook doordat beschreven wordt op welke manier de dader trofeeën na de brand verzamelt.

De climax wordt langzaam opgebouwd en eindelijk wordt er een dader gevonden maar is het de juiste en zo ja hoe heeft de dader het klaargespeeld en met welke bedoeling. Je denkt het te weten maar dan volgt er een twist waardoor het rechercheteam alles op alles moet zetten op de zaak af te ronden.