Het dorp Driestenen

Manja keert terug naar haar geboortedorp Driestenen nadat ze haar man verloren is. Ze zegt haar baan op als juf en verlaat Drenthe samen met haar zoontje Rayan. Haar moeder woont nog in Driestenen en is compleet met dorp verweven. Naast de verhaallijn van Manja en Rayan is er een verhaallijn van een ongeluk. Naarmate het verhaal vordert wordt er meer duidelijk. Ik vond het een leuke combi een feelgood met wat spanning erin.

Het boek leest makkelijk weg en is heerlijk om te lezen op de bank met een dekentje en een pot thee. Ik moest wel wennen aan de schrijfstijl, wat afstandelijk haast, alsof je er met een soort van helikopter van bovenaf naar kijkt. Op een of andere manier kon ik me slecht inleven in de situaties die beschreven werden. Er zullen vast dorpen zijn waar mensen zo voor elkaar opkomen dat met waarheid een loopje wordt genomen om elkaar te beschermen maar weet niet of dit op waarheid berust. Hoe Manja omgaat met haar nieuwe leven, dacht er wel wat herkenning in te vinden maar dat lukte ook niet, word ik nu oud?
Het leuke aan het boek vond ik de combinatie van feelgood, de romantiek en verwikkelingen en het willen weten hoe het zit het het ongeluk, wat is er gebeurd. Daar komt je pas op het einde achter waardoor de voorspelbaarheid, die altijd in dit genre boeken zit, minder is dan anders. Een heerlijk boek om even de wereld om je heen te vergeten.
Ik worstel daarom het het aantal sterren dat ik wil geven aan dit boek. Omdat dit boek meerdere elementen bevat, feel good, spanning en humor zou ik het 4 sterren willen geven, maar omdat het voor mij niet echt een goed boek vanwege de schrijfstijl en het me moeilijk kunnen inleven, maar zeker voldoende is, zou ik 3 sterren willen geven. Daarom geef ik, ook al is het misschien niet gebruikelijk, 3,5 ster.

Bedankt voor het recensie-exemplaar en graag tot een volgende keer.