Onvoorstelbare technische mogelijkheden

Verloren vrouw, Charles Den Tex
Het allereerste boek dat ik gelezen heb van Charles den Tex was ‘Cel’. Een geweldig spannende thriller over identiteitsfraude. Het boek is uit 2008 en voor mij was het iets onvoorstelbaars dat zo iets kon gebeuren. Ruim 10 jaar later komt het regelmatig voor. Dat boek heeft zo een indruk gemaakt dat de beelden die ik bij dat boek had gemaakt nog steeds in mijn hoofd leven. Zo goed geschreven en op de allerlaatste bladzijde nog een plottwist, volledig uniek. Nu met zijn nieuwe boek, ‘Verloren vrouw’ speelt identiteit weer een hele grote rol.

Op de binnenkant van het boek staan quotes van Sally Adee en Elon Musk. “Ultimately we can do a full brain-machine-interface... using very tiny threads, about a tenth of the cross section of human hair. The interface is wireless, basically Bluetooth to your phone.” Ik dacht toen, wat voor boek heb ik nu in handen? Gaat dit heel technisch worden? Nu het boek draait inderdaad om deze techniek en waarschijnlijk zal dit over een tiental jaren relatief normaal zijn. Doodeng, op die manier kan je deze techniek ook ‘misbruiken’ en moordmachines maken van ‘gewone’ mensen.

Charles heeft weer een geweldig spannend boek geschreven die ook weer lang blijft hangen. Het is een boek met veel diepgang waarvoor je echt de tijd moet nemen om te lezen terwijl je tegelijk ook bijna niet kan stoppen met lezen omdat het zo spannend is en je zo graag wil weten hoe het in elkaar zit. Het boek begint met een verslag van een verhoor. Dit is het begin en eigenlijk gelijk het einde van het boek. Het verhaal gaat verder met de vondst van een vrouw in een achterafgelegen steegje door een meesteroplichter. Deze vrouw is haar geheugen compleet kwijt. Wat is er aan de hand en wat is er gebeurd? Langzaam wordt het verhaal opgebouwd en dit wisselt tussen de verslagen uit de verhoorkamer en de belevenissen van deze vrouw en haar redder. Ik vind het heel bijzonder hoe Charles alles samenbrengt, een verloren vrouw, een meesteroplichter, twee kruimeldieven en café Halfweg, tot een geweldig spannend verhaal. De techniek staat het verhaal absoluut niet in de weg. Ook hier weer de verbazing dat dit soort techniek al echt mogelijk is.

De schrijfstijl van Charles trekt je in het verhaal maar heeft ook zaken om over na te denken of luchtige momenten zoals deze. ‘Ze waren aangekomen bij een impasse, een punt waar ze niet alle drie tegelijk door konden.’ of ‘voor hem draaide ze het lange wasprogramma op de hoogste temperatuur tot ze de laatste restjes ontkenning uit hem had weggepoetst.’
Dit maakt het boek extra bijzonder, samen met het bijzondere einde. Je denkt hé stopt het nu al maar als je dan het eerste hoofdstuk weer leest klopt het helemaal. Dus weer een heel bijzonder einde! Kortom een echte aanrader!