Hartverscheurende roman over onrecht in de mijnindustrie

Emma Malloy heeft in haar jonge leven al veel meegemaakt. Als tienjarig meisje was ze getuige van de dood van haar broertje en kortgeleden verloor ze haar beide ouders bij een brand. De plek waar ze nooit meer hoopte te komen, is nu haar enige toevluchtsoord: het mijnstadje Coal River in Pennsylvania. Haar oom en tante laten duidelijk merken dat ze niet blij zijn met haar komst en maken handig misbruik van haar situatie.

Met pijn in haar hart ziet Emma hoe wreed de mijnwerkers worden behandeld. Ze is verbijsterd als ze doorkrijgt dat ook jonge kinderen dagelijks urenlang in de steenkoolbreker werken met gevaar voor eigen leven. Voor dit onrecht kan en wil ze haar ogen niet sluiten. Samen met Clayton, een mijnwerker die eveneens probeert op te komen voor de rechten van de werknemers, gaat ze de strijd aan met het mijnbedrijf. Van alle kanten worden ze echter tegengewerkt, waarbij geweld niet wordt geschuwd...

In 'De brekerjongens' brengt Ellen Marie Wiseman de uitbuiting en onderdrukking van mijnwerkers en 'brekerjongens' in Pennsylvania in het begin van de 20e eeuw ter sprake. Aan de hand van historische feiten schetst ze een gedetailleerd beeld van de onmenselijke en erbarmelijke werk- en leefomstandigheden van de arbeiders destijds; de rauwe werkelijkheid is hartverscheurend en schokkend.

Het boek laat de uitwerking zien die rijkdom en macht op mensen heeft; je kunt ermee ten goede zijn, maar ook ten kwade. De hoofdpersonages zijn sterk en goed uitgediept en het verhaal komt, mede doordat de auteur zo boeiend weet te vertellen, echt tot leven. (In het licht daarvan is een wat minder detail verwaarloosbaar.) Deze indrukwekkende roman - over het volgen van je hart, strijden voor rechtvaardigheid, rouw, schuldgevoelens, maar ook hoop - kan ik dan ook zeker aanbevelen. Ik hoop in de toekomst meer titels van deze schrijfster te lezen!